Chapter 25

9.5K 730 105
                                    

Chapter 25: Enemy

"It's now working!" I shouted.

They nodded in unison.

I know that even if I didn't inform them, they would notice right away. Our powers might not be working inside those prison cells, but the moment that we were freed we suddenly had the luxury to reveal our powers.

Even Seth was slowly gaining the right size of his black wings. Dahil hindi na siya ngayon nakatapak sa malaking dahon ni Rosh. He's already flying with his strong pair of black wings.

Naghalo ang lamig mula sa hanging dala ng kanyang pakpak at sa yelong siyang tinatapak namin. At ang bawat rehas na inakala naming tanging kadiliman lang ang siyang mayroon ay unti-unting nagkaroon nang maliliit na kamay.

Nang magawa naming hawakan ni Rosh ang kamay ng bawat batang nagsisigawan at umiiyak sa paghingi ng tulong hanggang sa maabot na namin ang hangganan ng kulungan ay kapwa kami nagkatitigan sa isa't isa.

Muling lumipat si Seth sa gitna ng nakahilerang kulungan habang hawak ang lamparang may malamlam na liwanag. "Move aside! We'll be breaking your prison cell! Cover your heads!"

Sinubukan namin ni Rosh kung magagawa naming ipasok ang aming kapangyarihan para bigyan ng protekyon ang mga bata, ngunit wala kaming nagawa.

"Just the outside," naiiling na sabi ni Rosh.

"But the force might hit them. They look so fragile. They can't take any kind of damage anymore," dagdag ko.

Nagawa nang makabalik ni Seth matapos niyang magbigay ng anusyo sa mga bata. "They are all aware."

"We have a problem, Seth. Our power might—"

"Let me have it this time."

Kung kanina ay tanging kapangyarihan ko at ni Rosh ang siyang ginamit namin, ngayon ay humakbang pauna si Blair sa amin. Bumaba na sa lupa si Seth at hinayaan niyang manguna sa pagkakataong ito si Blair.

Blair extended his hands and in a quick moment, the red strings from the tip of his fingers crawled slowly into the darkness. It was like slithering snakes finding its place and as each of the strings found its target and tightened its grip, the string would have that straightened form as if someone was trying to pull it.

Blair crossed his hand in front of his face. He suddenly looked like a puppeteer with fiery red eyes, and red strings glowing around him into the depth of this darkness. The clacking sounds of those red strings were like metallic women that could make you imagine the pain when it touches your flesh.

Ganito na ang siyang kayang gawin ng ingay ng mga sinulid ni Blair sa katulad kong matagal na niyang nakakasama. Kaya ano pang klase ng takot ang maaaring dalhin nito sa mga mahihinang batang ngayon ay pilit na niyayakap ang kanilang mga sarili?

Seth flew in the air and made his wings flap vigorously; creating sounds and winds to overwhelm that sinister sound from Blair's red strings.

But I could still hear it!

"I'm sorry," iyon lang ang tanging nasabi ni Blair habang hinihiwa na ng kanyang sinulid ang naglalakihang metal na kulungan ng mga bata.

"Just continue!" sigaw ni Rosh.

Nagsimula na siyang maglakad sa unahan ni Blair, nanatiling lumilipad si Seth sa itaas habang ako'y nasa likuran.

Rosh placed himself in the middle of that aisle; he sat on the ground, and placed that dim lantern beside him. He slowly extended one of his arms, and a leaf with a familiar shape appeared on his palm.

Hidden Bite (Book 3 of Bite Trilogy)Where stories live. Discover now