Peygamber Hz. Muhammed SAV'in Hayatı

68 *

MİNA GÜNÜ BİLDİRİSİ:
Hicretin dokuzuncu yılının sonlarına doğru, vahiy meleği aracılığıyla Tevbe Suresi'nden bazı ayetler nazil edildi. Hz. Peygamber'den (s.a.a) bir kişiyi Mekke'ye göndermesi, hac merasimi sırasında bu ayetleri, dört maddelik bir bildiri hâlinde orada bulunan halka okuması isteniliyordu. Bu ayetlerde müşriklerin güvencesi kaldırılmış, bütün antlaşmalar -gereğine bağlı kalınanlar hariç- iptal edilmişti. Şirk elebaşlarına dört ay içinde -tevhit esasına dayalı- İslâm hükümetiyle durumlarını belirgin hâle getirmelerini ve eğer bu dört ay içinde şirk ve putperestliğe son vermeyecek olurlarsa, artık can ve mal güvenlikleri kaldırılmış olacağını bildirilmekteydi.

Hz. Peygamber (s.a.a), Ebu Bekir'i istedi, Tevbe Suresi'nin başından birkaç ayeti ona öğretti, Müslümanlardan kırk kişiyle Mekke'ye gitmesini ve Kurban günü müşriklerden teberri (beraat) içerikli bu ayetleri okumasını emretti. Ebu Bekir, Hz. Peygamber'in (s.a.a) emriyle, yol hazırlıklarına başladı ve Mekke yolunu tuttu. Çok geçmeden, vahiy meleği nazil olup, Allah tarafından şu emri iletti:

"Müşriklerden teberri ve beraat ile ilgili ayetleri, bizzat kendin veya kendinden olan birinin halka iletmesi gerekiyor."

Bu nedenle Hz. Peygamber (s.a.a), Ali'yi (a.s) huzuruna çağırıp, olayı ona nakletti ve kendi bineğini ona verip, alelâcele Medine'yi terk etmesini ve Ebu Bekir'e varıp ayetleri ondan almasını ve Kurban günü Arabistan'ın her yerinden gelen hacılara, müşriklerden teberri ve beraat ayetlerini ve onların yanı sıra bildiri maddelerini de okumasını istedi.

Bildiri maddeleri şunlardı:
1- Putperestlerin Kâbe'ye girmeye hakları yoktur.
2- Çıplak bir şekilde tavaf yasaktır.
3- Bundan sonra hiçbir putperest hac merasimine katılmayacaktır.
4- Hz. Peygamber (s.a.a) ile yapılan ve tüm maddeleri gözetilen antlaşmalar, antlaşma süresinin sonuna kadar geçerlidir ve bu süre içerisinde can ve malları muhterem sayılacaktır. Fakat Müslümanlarla aralarında antlaşmaları olmayan müşrikler veya antlaşması olup da antlaşma maddelerini gözetmeyenler, bu tarihten (zilhicce ayının onuncu gününden) itibaren dört ay içerisinde İslâm hükümetiyle durumlarını belirginleştirsinler. Ya tevhid dinine katılsınlar ve her türlü şirk ve senevîye düşüncelerinden sıyrılsınlar veya savaşa hazır olsunlar.

Ali (a.s), Cabir b. Abdullah Ensarî'nin de aralarında bulunduğu bir grup ile birlikte Mekke yolunu tuttu ve Cuhfe denilen yerde, Ebu Bekir'e yetişip, Hz. Peygamber'in (s.a.a) emrini iletti ve o da ayetleri Ali'ye (a.s) teslim etti.

Şiî ve Sünnî muhaddislerin naklettiklerine göre, Ali (a.s), ona şöyle dedi: "Hz. Peygamber (s.a.a), seni benimle Mekke'ye gelmek veya buradan Medine'ye dönmek konusunda özgür bıraktı."

Ebu Bekir de oracıktan geri dönmeyi tercih etti ve Medine'ye geri döndü. Hz. Peygamber'in (s.a.a) huzuruna varıp dedi ki: "Beni, herkesin yapmakla iftihar edeceği bir işe lâyık görüp, memur ettin. Bir miktar yol aldıktan sonra da azlettin. Acaba bu konuda vahiy mi geldi?"

Hz. Peygamber (s.a.a), gönlünü okşar bir tarzda
şöyle buyurdu:
"Cebrail nazil olup, ilâhî emri getirdi. Allah, ben veya benden olan biri dışında kimsenin bu bildiriyi okumaya yetkili olmadığını buyurdu."

Ancak, bazı Ehlisünnet rivayetlerine göre; Ebu Bekir o yıl, emirü'l-hac (hacılarla ilgilenen makam) sorumluluğunu üstlenmişti. Hz. Ali (a.s) ise, yalnızca Mina'da ilâhî ayetleri ve bildiri maddelerini halka okumakla görevliydi.

Ali (a.s), Mekke'ye girdi. Zilhicce ayının onuncu günü Cemere'nin en üst noktasına (Akabe'ye) çıkarak, orada Tevbe Suresi'nin başından itibaren on üç ayeti okudu. Daha sonra Hz. Peygamber'in (s.a.a) bildirisini herkesin duyabileceği şekilde yüksek sesle, büyük bir cesaret ve güç ile okudu. Müslümanlarla antlaşması olmayan bütün müşriklere yalnız dört ay sürelerinin olduğunu ve bir an önce etraflarını her türlü putperestlik göstergesi olan şeylerden temizlemeleri gerektiğini ve bunu yapmadıkları takdirde artık kendilerini koruyacak bir gücün olmayacağını açık bir dille anlattı.