fire and blood • malik

LX| fire and blood [I]

LAURIE

Laurie alevler içindeydi. Unutmayı deniyor ya da kendi kendine bir açıklama bulmaya çalışıyordu ancak gördüklerini nasıl unutabilirdi? Görmüştü. Bjorn' un yaptığı her şeyi görmüştü.

Gecenin bir vakti garip sesler duyduğunda kendini onların peşinde bulmuştu. Bjorn' un Calum' u öldürecekken Ragnar' ın ortaya çıkmasını ve Bjorn' un önce babasını ardından Calum Hood' u öldürüşünü izlemişti. Ragnar Lothbrok oğlundan aldığı darbe ile yere yığılırken Laurie hayatında ilk kez korkuyu iliklerine kadar hissetmişti belki de. Dışarıya doğru yükselen çığlığı engellemek için ellerini ağzına siper etmiş ve arkasında gizlendiği ağaca çökerek az önce gördüklerini sorgulamaya başlamıştı.

Bjorn' un sadece öfke problemleri olan birisi olduğunu düşünmüştü her zaman. Ama hayır, Bjorn bundan çok daha fazlasıydı. Babasının ölümünü Calum' un üzerine yıkmış ve sonrasında sanki onu kendisi öldürmemiş gibi baş ucunda gözyaşı dökmüştü. Hareket etmekten öyle korkuyordu ki çok uzun bir süre orada bekledi. Eğer küçücük bir ses yaparsa dahi Bjorn' un onu babasının yanına gömeceğini biliyordu.

Sonraki gün her şey daha korkunç ilerlemişti onun için. Kaledeki tüm insanları avluda toplayan Bjorn bir açıklama yapacaktı. Başlangıçta onun itiraf edeceğini düşünmüştü.

"Dün gece vakitlerinde babam planlarında ani bir değişiklik yaptı." diye söze girdi. "Calum Hood' la beraber bir yolculuğa çıktığını size haber vermemi istedi ve gitmeden önce tüm planlarını bana anlatarak hepimizin neler yapması gerektiğini belirledi. Kardeşlerim, sonunda tüm sikilmiş soylular Vikinglerin ne kadar ciddi bir sorun olduklarını görecek. Ragnar' ın yanında olacak mısınız?"

En ufak cesaret sözlerinde çıldıran Viking adamları Bjorn' a olan desteklerini çığlıklar ve küfürler ile gösterdiler. Ivar. Sadece Ivar mavi gözlerini kardeşine oldukça ciddi bir şekilde odaklamış ve hiçbir tepki vermemişti.

Laurie ise adeta ecel terleri döküyordu. Gerçekleri bilen tek kişi oydu ve gerçekleri sözcüklere döktüğü anda hiçbir işe yaramayacağının da farkındaydı. Bjorn onların akıllarını kolayca ele geçirebilir ve sonra Laurie' nin kafasını onlardan isteyebilirdi. Anlatmak sadece intihar olur.

Bjorn kalabalıktaki gözlerini Laurie' ye çevirdiğinde Laurie nefesini tuttu ve onun her şeyi bildiğini bir an için düşündü. Bakışları "Seni öldüreceğim." diyordu adeta. Ya da Laurie sadece çok fazla korkuyordu.

Çığlıklar kesildiğinde Bjorn tekrar dudaklarını araladı. "Babamın yapmamızı istediği ilk şey çevredeki en yakın köylere güzel ziyaretler düzenlememiz. Güçlü olanlardan korkulur dostlarım. Demir Taht' ta oturan Göt Kral bile çok yakında bizden korkacak."

Bjorn gerçekleşecek ilk köy saldırısının yarın yapılacağını anlatırken Laurie daha fazla bu yalanlara katlanamayarak avludan ayrılmıştı. Odasına girdiğinde kendisini yatağa bıraktı. İçindeki iyi ve kötü büyük bir savaş verirken terlemeye devam ediyor, köylerdeki masum insanları aklından çıkaramıyordu. Çok önceden olacakların hiçbirisini umursamazdı fakat şimdi... Onlar sadece masumdu. İşgalci yüzünden fazlasıyla yıpranan bu insanlar şimdi Vikinglerin baltalarıyla ölecekti.

O gece neredeyse hiç uyuyamadı. Sabahın erken vakitlerinde odasının kapısı aralanıp Bjorn' un yüzünü görmesi ile hızla doğruldu. Duygularını göstermek istemiyordu. Fakat bedeni öyle büyük bir paniğin içindeydi ki adeta kendini kaybetmişti.