✔Snow White and the Seven Deadly Sins [Books 1&2]

QUINQUE

Tick..tock. Tick..tock...

Tanging ang nakabibinging tunog ng mga orasan ang namayani sa katahimikan ng pagawaan. The shadows danced upon the hands of time, alluring and deadly all the same. Lumalalim na ang gabi, ngunit nakatitig pa rin si Mr. Boswell sa mga piyesa ng pinakabagong orasan na pinagkakaabalahan niya. The clock he was making is a magnificent craft of narra wood, painted black and adorned with silver details for numbers. Napadungaw siya sa labas ng bintana nang dumaan ang ilang mga kabataan sa harapan ng kanyang tindahan.

'Pitiful..they won't know what it feels like to be obsessed with time,' he thought and returned to his work.

Pero hindi pa rin niya maalis sa kanyang isipan ang pagtakas ni Snow at sa paglipas ng bawat segundo, tila ba nadaragdagan ang galit niya sa nangyari. "She won't be able to escape..not fully, that is." Namalayan na lang niya ang pag-iibang anyo ng kanyang mga nilikhang orasan. Humalo na sa mga anino ang kanilang mga anyo at tila ba nagkaroon ng sariling buhay. Napalitan ng sigawan ang kanina'y nakabibinging tunog ng mga ito at naging patalim ang paintbrush na nakapatong sa kanyang lamesa.

"Hindi mo ako matatakasan, Snow..kung akala mong ligtas ka na sa puder nila, nagkakamali ka."

The clockmaker threw the elegantly made narra clock against the opposite wall. Umalingawngaw ang tunog ng nabasag na orasan sa gitna ng kadiliman at naglaho na ang binata kasabay ng pagpatak ng alas-dose ng gabi.

*
Tick..tock. Tick..tock...

Tinakpan ni Snow ang kanyang mga tainga, nagbabaka-sakaling maibsan ang sakit na dulot ng nakabibinging tunog ng mga orasan. She closed her eyes, desprately drowning out the sound. "Saan ba nanggagaling ang ingay na 'yon?!" nang magmulat siya ng mga mata para hanapin ang salarin, napasinghap siya nang makita ang bakal na rehas na naging tahanan niya sa loob ng ilang taon.

"N-Nandito ulit ako.."

Hindi siya makapaniwala sa nangyayari. Suddenly, she found herself back in that small metal cage, being held captive like a worthless animal. Malamig ang mga rehas sa ilalim ng kanyang mga kamay, ngunit sa pagkakataong ito, kusa nang bumukas ang kulungan niya. Walang inaksayang oras si Snow at mabilis na tumakbo papalabas ng kulungan at tinahak ang daan papalabas ng silid.

"Bakit ako napunta dito?!" Hingal na pagtataka niya.

Nang mapadpad naman siya sa madidilim na pasilyo, napansin niya agad ang pag-iiba ng paligid. Her eyes widened in horror when she saw a spiral staircase in front of her. 'Kailan pa nagkaroon ng ganito sa Clockwork's?' The spiral staircase led to a bottomless pit. Nang sinilipin niya ito, napaatras siya sa kadilimang nasa ibaba. Magbabaka-sakali ba siya?

"You can run, but you can never hide, little Snow..."

Nawala ang pag-aalinlangan ng dalaga nang marinig ang boses na iyon. Footsteps echoed all around her as she fled towards the staircase---down, down, down. Parang walang katapusan ang hagdan at ni hindi niya makita kung anong nasa ilalim nito. Patuloy pa rin siyang tumatakbo, ang pagtunog ng mga orasan ang tanging ingay na maririnig liban sa kanyang puso na para bang gusto nang kumawala sa kanyang dibdib.

Suddenly, fire erupted from down below.

Napasinghap siya nang makita ang nagngangalit na apoy na halos lumamon na sa mga pader. Sinubukan niyang lumayo pero nahagip ng apoy ang kanyang prosthetic leg. Napadaig siya sa init na dulot nito at mabilis na kumalat ang apoy sa kanyang balat. Snow felt the shearing pain as it intensified.

"Damn! T-Tulong.."

Tick..tock. Tick...

"Tock. How does it feel like to burn alive, Snow White?"