✔Snow White and the Seven Deadly Sins [Books 1&2]

QOS: QUADRAGINTA UNUM

"Long time no see, my little Snow."

Snow White could recognize that voice anywhere. Isang mapait na alaala ng pagtawag sa kanya ng clockmaker habang tahimik siyang nakatulala sa kanyang kulungan noon. In the darkness, Snow White hated hearing Boswell's voice. It terrified her and caused her so many nightmares years ago.

Pero ngayon, nawala na ang takot na 'yon.

She can almost say she missed his voice---no matter how badly he treated her before..

"M-Mr. Boswell?"

Baka naman namamalikmata lang siya? Because surely, how can she still see him despite knowing the fact that he's already dead! Ngunit nang tinitigan niyang maigi ang katawan ng clockmaker, napansin ng dalaga ang pagiging maputla nito. His body was almost transparent, almost like..

"A ghost."

Lumawak ang ngiti ni Boswell. Katulad noon, puno ng panganib ang kanyang mga mata. He was still wearing that fucking white suit.

"Close, but not quite. Sabihin na lang nating hindi lang ang deadly sins ang marunong gumamit ng mahika upang makapagsalin ng kaluluwa sa mga bagay."

Kumunot ang noo ni Snow sa sinabi nito. Just then, she remembered something. Mabilis niyang kinuha mula sa bulsa ng kanyang damit ang pocketwatch na iniwan sa kanya noon ni Boswell at tinitigan ito. Gumagana na ulit ang maliit na orasan. Napasimangot si Snow nang maunawaan ang lahat.

"You gave me your life, but transferred part of your soul in this pocketwatch. Iyon ang rason kung bakit mo ako gustong bumalik ng Clockworks.. you wanted me to find that clockwork baby so you can have another soul vessel."

Naalala ni Snow ang panahong pinasok nina ni Chandresh ang lumang tindahan ng mga orasan. Nahanap niya ang isang relo sa loob ng dati niyang kulungan. Nang itapat niya ang pocketwatch sa orasan, biglang sumulpot ang clockwork baby kapalit nito. It's like the pocketwatch triggered something to revive that clockwork baby.

Mr. Jeremy Hans Boswell nodded and turned to the sleeping clockwork.

"Katulad ng sinabi ko sa'yo noon, nakikita ko ang hinaharap. I knew you'd need help someday, so I transferred a part of my soul in that pocketwatch.. nang itinapat mo ang pocketwatch sa kanya, it triggered a spell to bring him to life. Ngayon, sisidlan ng kaluluwa ko ang sanggol na iyan. He's alive, only because my soul is inside him.."

Binalingan ni Snow si Pestilence na tahimik lang na nakikinig sa kanila. "At paano mo nalamang kasama na pala natin dito si Mr. Boswell?"

The blonde horseman shrugged. "Nagpakita siya sa'kin nang hinihintay kitang magkaroon ng malay. That was before I gave the baby to Famine, of course. Kapag nalaman ng ibang horseman ang tungkol dito, we're dead."

"Why?"

"They're not in good terms with the clockmaker."

Napailing na lang ang kaluluwa. "It's not my fault they can't appreciate the beauty of my clocks. Nang makasira sila noon ng isa sa pinakamamahal kong orasan, I planted a nuclear bomb inside this hideout."

Pestilence sighed. "Ilang dekada rin bago namin naibalik sa dati ang lugar na ito. War is still mad at you, though."

"I don't give a shit."

'Great. Mukhang magkakilala na pala sila. How is that even possible? Tsk.' Huminga nang malalim si Snow at humalukipkip. Napasimangot siya sa dating amo. "Ikaw ang puting aninong nakita ko noon sa hagdan at sa may festival, hindi ba? And I'm pretty sure you're the one who led me here.."

Binalikan ng mga alaala ni Snow ang gabing tumakbo siya papalayo sa palasyo ni Hades. 'This explains why the clockwork baby was there when the white shaddow appeared..' she thought. "Noong gabing 'yon, sinadya mo akong dalhin sa harapan ng hideout ng Horsemen."