✔Snow White and the Seven Deadly Sins [Books 1&2]

VIGINTI

Sa paglikong muli ng itim na karwahe papalabas sa patay na lupain, kapansin-pansin ang pagbabago ng kilos ng mga kabayo. In a distance, thunder roared over the empty space, the storm clouds swirling in a mass of gray. Hindi maganda ang kutob ni Mr. Bones dito kaya't agad niyang inihinto ang pagpapatakbo nang ilang metro na lang sila sa bangin. Maingat niyang sinuri ang paligid at nang makita niya ang papalapit na mga halimaw, agad siyang napabalikwas ng tayo.

Nag-ingay ang mga kabayo kasabay ng kidlat na nakapagbigay liwanag sa hitsura ng mga nilalang na ito.

Tick-tock..tick-tock..

Their morbid features resembled antique clocks. Isang grupo ng mga higanteng gawa sa kahoy ang katawan at may malalaking tulis sa likod. Sa bawat hakbang nila papalapit, naramdaman ni Mr. Bones ang marahang pagyanig ng lupa. Naalarma siya at agad na pinatakbong muli ang karwahe, this time, he urged the poor horses to go faster, running away from the monsters. Nagawa nilang magtungo sa pasikot-sikot na daan, nagbabakasaling maililigaw nila ang mga halimaw.

Pero isa itong malaking pagkakamali.

Dahil nang balutin ng dilim ang karwahe, agad na may umatake rito mula sa isang gilid. Nawalan ng kontrol si Mr. Bones at nangamba ang mga kabayo sa pagsalakay. He desprately tried to lose them, but it seems that these monsters are everywhere.

Para bang kanina pa nila hinihintay ang pagkakataong sumalakay.

Tick-tock..tick-tock...

Ang nakakairitang tunog ng mga orasan ang umalingawngaw sa paligid kasabay ng pagdanak ng dugo. Hindi na nailigtas pa ni Mr. Bones ang mga puting kabayo. The clockwork monsters ripped their flesh and showered the ground with blood. Sinira nila ang karwahe at nagkayupi-yupi ang kaninang eleganteng ayos nito. Black gems were crushed under their feet as Mr. Bones tried to escape.

Alam niyang wala siyang kalaban-laban sa mga ito.

Sinubukan niyang tumakas at bumalik sa Tartarus, ngunit agad siyang hinarang ng mga halimaw. Alam ni Mr. Bones na imposible siyang patayin ng nga ito, ngunit hindi na niya gugustuhin pang malaman kung ano ang gagawin nila sa isang hamak na kalansay na kagaya niya. One by one, the clockwork monsters began moving towards him, the deafening ticking sounds almost making him insane. Napapalibutan na siya ng mga ito. All light is gone.

Can there possibly be something even worse than death?

*

At an old establishment nestled between burnt buildings, marahang kumatok si Pride pintong gawa sa bakal. Makalipas ang ilang segundo, napabuntong-hininga siya at pinitik ang kanyang mga daliri. Sunod niyang narinig ang pagbubukas ng samu't saring mga kandado sa kabilang bahagi ng pinto. 'It looks like I'm unwelcomed,' kumento niya sa isip at pumasok na sa loob. Hindi naman niya talagang ugali ang mag-trespass sa bahay ng iba pang nilalang, pero sa pagkakataong ito, wala siyang pasensyang maghintay; lalo pa't alam niyang hindi naman siya pagbubuksan ng pinto ni Morticia.

He walked through the dark hallway and kicked a voodoo doll on the floor. Mabigat ang atmosphere ng lugar na ito at hindi niya pa rin maunawaan kung bakit marami pa ring dumadayo dito. Sa bawat sulok ay nakakakita siya ng mga agiw at alikabok. Nagkalat ang mga kagamitan at kamuntikan pa niyang masagi ang isang bear trap.

"This place looks like a junkshop."

Through the beaded curtain, Pride peered into the single room at the end of the hall. May malalam na liwanag ang silid na ito ngunit wala ang hinahanap niya. Napasimangot si Pride at dumako ang kanyang mga mata sa koleksyon ng mga likidong nakadisplay sa isang malaking aparador. Sinuri niya ang mga ito, each had a label and price, "Potions." Kinuha niya ang isang botilya na naglalaman ng "anti-aging liquid" at binasa ang description nito. Halfway through reading, a voice echoed behind him.