✔Snow White and the Seven Deadly Sins [Books 1&2]

QOS: VIGINTI TRES

"We meet again, War."

Namuo ang tensyon sa kanila. And as the chaos raged around them, Wrath and War became oblivious to everyone else. Naikuyom ni Wrath ang kanyang mga kamao hanggang sa bumaon ang kanyang mga kuko sa kanyang palad. Blood slowly dripped down his fist as his eyes glared at the horseman.

Though his armor blocked his face, Wrath knows War is glaring back at him with the same intensity.

Napabuntong-hininga si War. Kuminang sa gitna ng kaguluhan ang kulay pula niyang armor. He eyed the sin from his blood-colored horse. "Mukhang masama pa rin ang loob mo, Wrath. It's been fucking centuries, yet your anger is still raw."

"I'm gonna kill you this time. At wala akong pakialam kahit imortal ka!"

"Good luck. Just make sure you won't be a coward this time."

'This bastard has the guts to attack us alone.' Umismid ang kasalanan at pagak na natawa. "I won't, you asshole."

Hindi na niya alintana ang suot niyang costume. Right now, he just wants to settle things with this fucking horseman and throw him into the deepest pits of hell.

Bago pa man makakilos ang kanyang mga kapatid, pinitik na ni Wrath ang kanyang mga daliri. Kasabay nito ay ang pagsiklab ang apoy sa palibot nila ni War. Hindi humupa ang kaguluhang nilikha ng horseman. Patuloy pa ring nagpapatayan ang mga mortal sa kanilang paligid.

The Hollow Fest is now burning down in chaos.

Sinilip ni Wrath sina Pride. He smirked, "I'll take care of him, brothers." At kinuha ang ilang patalim na nakatago sa sleeves ng kanyang costume.

Napabuntong-hininga si Pride. "Just don't do anything reckless. Hindi namin lilinisin ang kalat mo."

Wrath laughed like a madman. 'Reckless, huh?' Mabilis niyang pinaulanan ng mga patalim si War. Katulad ng inaasahan niya, dumaplis lang ang mga ito sa armor ng lalaki. Ni hindi man lang nagasgasan ang kanyang suot na baluti.

The red rider frowned behind his helmet. "Hindi ka na talaga natuto. Tsk!"

Wrath smirked.

"Diyan ka nagkakamali."

At sa isang kisapmata, bumulusok muli papalapit kay War ang mga patalim. The blades shone and chased him around. He cursed under his breath and rode on his horse to avoid Wrath's attacks. Umalingawngaw sa gitna ng apoy ang pagtawa ni Wrath. Sumiklab muli ang ilang siglo niyang puot sa horseman at nilabas ang kanyang machine gun.

He aimed it at War.

"DIE, YOU BLOODY HORSEMAN! HAHAHAHAHA!"

Napuno ng nakabubulabog na ingay ng machine gun ang bayan ng Eastwood. Nang hindi makuntento si Wrath, ibinato niya ito kay War at sinimulan na siyang atakihin nang malapitan.

Sinubukang suntukin ni Wrath ang kalaban pero mabilis nitong naiilagan ang kanyang mga pag-atake. Mahinang napamura ang kasalanan at napasigaw sa sakit nang ibalibag siya nito sa lupa.

"Fuck.."

Kinuha ni War ang kanyang higanteng espadang yari sa pinaka-antigong metal, bago pa man magsimula ang kabihasnan ng mga mortal. A dark look on his face as he slashed Wrath's chest.

Blood poured out of the sin's cut.

"WHAT THE HELL?! S-SHIT!"

The flames danced in War's eyes as he looked down on Wrath. He laughed and shook his head smugly. "Nakakadismayang isipin na biniyayaan ng imortalidad ang isang katulad mo. You don't deserve to be a cardinal sin, Wrath."