Confession time: Sumasakit ang ulo ko kapag binabasa ko ang kwentong ito upang makapag-revise ng kaunti. Bakit? Dahil sa kamangmangan ko pagdating sa sariling wika. I am hereby convinced that this story should have been named "R.I.P. Tagalog Language". Punyemas. Masakit sa ulo, pangako.
--x--
Ang chapter na ito ang magsisilbing "filler chapter" sa ngayon. Bakit? Dahil may special chapter para sa nalalapit naming intramurals! Yehey!!!
Sa lahat ng gustong magbasa nung Intramurals special ko last year, may I direct you to Chapter #4? Okay? Okay...
On a completely unrelated note, medyo nabagot sa akin 'yung kaklase ko dahil hindi ako umiyak matapos basahin ang The Fault in Our Stars. At bago ninyo ako batuhin ng kamatis, ipapaliwanag ko lang na hindi ako 'yung tipo ng taong umiiyak pagdating sa bagay na ganun. I cry for the dumbest reasons, such as: kapag may nanghiram ng headband ko pagtapos ko ayusin ang buhok ko for 10 minutes. And so forth.
===
Noong inaayusan ako ng buhok nung classmate ko para sa CAT...
Unprettier: Uy classmate, sorry talaga at tuwing Biyernes e iniistorbo kita.
Classmate: Hindi istorbo 'yun, anu ka ba. Wag ka na ngang magsorry...
Unprettier: Sorry.
===
May nangyaring hindi kagandahan sa thesis namin. SHIT!!! (sorry sa mura)
Wala 'yung ka-group naming magaling sa paggawa ng thesis (na tawagin nating BOSS para astig pakinggan hehe). Nag-te-training siya para sa competition.
Long story short, may nagawa kaming karumal-dumal na krimen (in regards to the thesis of course) at medyo nahirapan kaming umamin...
SCENE: SA CLASSROOM. LUNCH TIME. Si Unprettier at ang ka-group niya (na itago natin sa pangalang Z dahil wala akong maisip na matinong alias) ay nasa classroom, guilty as charged. Hindi nila magawang umamin kay BOSS (matalinong kaklase at leader namin sa thesis)...
Unprettier: (to Z) Hoy, kelan mo balak sabihin kay boss?
Z: Pagdating ng English time!
Unprettier: $%^& ka ba? Edi hindi tayo kinausap nun [dulot ng inis]!
Z: O sige tara tara.
Dahan-dahan nang lumalapit si Unprettier at Z kay boss... mala-prusisyon ang dating... anyway...
Z: Boss... huhuhu.
Unprettier: (lumuhod at nag-bow sa harap ni boss)
hashtag medyo awkward...
Boss: (kay Unprettier at Z) Hoy anu ba?
Z: Anu kasi e. Ha... ha... ha...
Unprettier: We're so very sorry.
Z: Hindi na kita i-de-de-merit sa CAT. (CAT officer si Z)
Unprettier: Ibibigay ko na sa 'yo laman ng wallet ko. (sa mga curious sa laman ng wallet ko: kaunting pera, canteen chits, rosary, anting-anting na bigay ng nanay ko, picture ni Siwon)
A few awkward moments later, pumasok sa room ang isa pa naming kaklase na ka-group din namin sa thesis...
Classmate: Oy Unprettier---
Unprettier: HOY SUMAMA KA RITO KASALANAN MO RIN 'TO!!!
Classmate: (pumunta malapit kay boss, head bowed down a little)
Boss: Hoy anu ba 'yang pinaggagagawa ninyo?
Z: Sa thesis kasi...
Boss: Oh?
Z: May palakol tayo.
Beat.
Unprettier: TATLO.
Boss: (medyo nababagot na patay tayo diyan) Palakol rin ba 'yung sa ibang group?
Unprettier: Oo. (audience: SINUNGALING KA!!!)
Boss: 'Yun naman pala eh. Basta ayusin niyo 'yang mga palakol na 'yan ah.
Z: Whew. Akala ko talaga aabangan mo na kami sa gate, bubugbugin mo kami, ipapakidnap mo kami... blah blah blah blah blah...
Pagkatapos nun, bumalik na kami sa mga upuan namin. The end.
===
Para nga pala sa lahat ng hindi nagtatanong, INTJ ako. However, my personality deviates a bit from the INTJ stereotype. Dude, seryoso.
At sa lahat ng hindi nakakaalam kung ano ang INTJ - isa ito sa mga... ano... ewan, basta Myers-Briggs Type Indicator siya or whatever. Although nowadays, hindi na gaanong acceptable 'yang MBTI. Same as horoscopes, o 'yung mga paniniwalang basehan ng personality ang blood types.
And why? Forer effect, that's why. Observe!
You have a great need for other people to like and admire you. You have a tendency to be critical of yourself. You have a great deal of unused capacity which you have not turned to your advantage. While you have some personality weaknesses, you are generally able to compensate for them. Your sexual adjustment has presented problems for you.
Disciplined and self-controlled outside, you tend to be worrisome and insecure inside. At times you have serious doubts as to whether you have made the right decision or done the right thing. You prefer a certain amount of change and variety and become dissatisfied when hemmed in by restrictions and limitations.
You pride yourself as an independent thinker and do not accept others' statements without satisfactory proof. You have found it unwise to be too frank in revealing yourself to others. At times you are extroverted, affable, sociable, while at other times you are introverted, wary, reserved. Some of your aspirations tend to be pretty unrealistic. Security is one of your major goals in life. This remark applies to everyone and his mom. Salamat, Bertram Forer.
===
2011, issuance of report cards. 2nd year pa lang si Unprettier at wala pa siyang Wattpad account noon.
Nanay ni Unprettier: (to level coordinator) Ma'am, lahat ng uniform ng anak ko may pintura na.
Unprettier: (to nanay) Sa totoo lang po... pati po sapatos ko napinturahan. Aheheheh.
Member ako ng props commitee... comittee... committee... (kinailangan ko pang i-spell check ang word na ito) noong 2nd year at 3rd year. Ngayon, hindi na. Bakit? Thesis, that's why. (THESIS BOOOOOOOOO)
===
Good news: naka-3 ako sa assignment sa calculus.
Bad news: 20 items 'yung assignment.
===
Hasty Generalization:
Sadista ang mga taong gumagawa ng mga activity para sa textbooks.
===
End of filler chapter dahil intrams na bukas. Yehey! See you later.
--x--
BINABASA MO ANG
THINKING OUT LOUD!
Non-FictionLife's a beach, or: thoughts of an author without enough imagination to write fiction. Published before the Ed Sheeran song came out, so you're welcome na lang sa libreng shoutout, Ed.
