Nieuwe stad, nieuw leven?

9

De volgende morgen :

Ik opende mijn ogen en keek naar het uur. Het was al 11 uur. Ik werd rustig wakker, nam mijn gsm erbij en checkte mijn insta, snap, fb...

Na een halfuurtje stond ik op en liep naar beneden. Amel en me ma zaten al te ontbijten. "Sbah elgheer" zei ik en gaf ze allebei een kusje. Ik ging naast Amel zitten en begon mee te ontbijten.

"Vandaag je date heee" zei me ma. "MAMAAAAAA!" riep ik. "Haha ik lach maar met je, ik wil hem wel zien" "Hij komt om 14 uur" "Oelalaaa" zeiden me ma en Amel tegelijk. Ik keek ze met een droge face aan en negeerde ze.

Na het ontbijt, ruimde ik de tafel op en nam een lange douche.

Ik stapte de douche uit en wikkelde een handdoek om me heen. Ik poetste mijn tanden, waste mijn gezicht en deed wat arganolie in mijn haren. Ik liep terug naar mijn kamer en sprong op mijn bedje waar ik apte met wat vriendinnen. Nisrine heb ik echt gemist, zij is al sinds kleins af aan mijn beste vriendin, maar nu ik verhuist ben, zie ik haar niet meer.

13u30 :

Amel kwam mijn kamer binnengestormd. "CHICKAAA WAT BEN JE AAN HET DOEN!" riep ze. "Niks" zei ik terwijl ik bezig was met mijn telefoon. "Het is half 2 he" "Ja dus" "Ga je klaarmaken dan!" "Ik heb nog tijd" "Wollah meh! Sta op" zei ze en trok me recht. "Wat ga je aandoen? En je haren? Moet ik je make up doen?" "Uh nee? Ik kleed me gewoon normaal aan, mijn haren laat ik zo en ik doe gewoon mijn dagelijkse make up op" "Maar..." "Nee!" Ze ging zitten op mijn bed. "Wat jij wil" zei ze.

Ik nam een gescheurde jeans broek uit mijn kast met een witte adidas shirtje. Ik kleedde me om en trok mijn stan smiths aan. Ik ging voor de spiegel staan en deed wat mascara op. "Mag ik je high light doen aub???" vroeg Amel. "Oke"

"Wollah on fleeeek!" riep ze. Ik keek in de spiegel en inderdaad my high light was on fleek! Ik deed wat babylips op en spoot een geurtje. "Je ziet er goed uit chickaaa" zei Amel. "Thanks sisiee" Ik nam mijn zonnebril en we liepen naar beneden.

Mijn moeder zat op de bank tv te kijken. "Ben je klaar?" vroeg ze. Ik knikte. Net op dat moment, belde Youssef me. "He ik ga nu naar buiten" zei hij. "Oke is goed, ben ook klaar" "Ok tot zo" "Doei" Hij legde af en ik zag Amel en me ma me afwachtend aankijken. "Kijk niet zo" zei ik. "Was dat Youssef?" "Ja, hij komt" "YOEYOEYOEYYYYY!" Ik nam een kussen en gooide het naar hun hoofd. "Wollah jullie zijn erg"

Er werd aangebeld. Amel sprintte naar de deur. Me ma stond ook op en we liepen samen naar de deur.

"Salam, ik ben de moeder van Ilham" zei ze en reikte haar hand uit. "Walikoum salam galti" zei Youssef. Ik liep ondertussen naar buiten. "He" zei ik en gaf hem een normale high 5 en box. "Maak het niet te laat he jongens" zei me ma. "Nee sowieso niet" zei ik.

"Waar wil je naartoe gaan?" vroeg hij. "Geen idee, jij kent het hier" zei ik lachend. "Laten we eerst weg uit molenbeek gaan" "Ja lijkt me slim" We namen de metro en stapten af in de stad. We liepen door de stad en kochten een ijsje. Af en toe kwamen we vrienden van hem tegen die dachten dat we iets hadden ofso. Echt awkward.

"Zin om naar een parkje te gaan?" vroeg hij. "Ja why not" "Oke, dan is het die kant op" We liepen naar de tramhalte en namen tram 82, waar we vervolgens afstapten aan Anderlecht en naar een parkje gingen.

Er waren veel spelende kinderen en moeders die ons aankeken. We liepen een steegje op, waar het minder druk was en we gingen zitten op een bankje. "Eindelijk" zei ik en ging zitten. "Lekker sportief ben jij" zei hij lachend. "Haha sport is totaal niet mijn ding" "Ikke wel, ik speel al voetbal van mijn 4de"  "Wow chapeau, ik loop niet eens voor de bus" Hij lachte.

"Waarom zijn jullie eigenlijk naar Brussel verhuist?" vroeg hij terwijl hij naar achter leunde. "Mijn ma werkt hier" "Ohw en wat vind je ervan?" "Ik vind het wel leuk" "Wat vind je dan precies leuk?" "Uhm, die drukte doet me denken aan Marokko en die mensen hier zijn wel aardig" "Haha ja vooral molenbeek, Marokko 2.0" "Ja wollah hahahaha" "En wat vind je van onze school?" "Wat me is opgevallen, is dat de meisjes helemaal niet vriendelijk zijn" "Haha ik geef je een punt" "Ze bekijken je van top tot teen en verwachten dan nog dat je vriendelijk doet, ja doei!" "Ja wollah, vind ik ook irritant aan hun" "Maar jij bent een jongen, jou kijken ze aan alsof je justin bieber bent" Hij lachte. "Ik heb toch gelijk" zei ik. Hij hief zijn schouders op. "Wollah meh kan me iets schelen hoe ze naar me kijken" "Nou ja, gelukkig heb ik me zusje nog" "Je hebt mij ook" zei hij met een knipoog. Ik lachte en keek weg.

"Hoe is het in de liefde?" vroeg hij opeens. "Niks speciaals, jij?" "Ook niks" zei hij. "Hoeveel exen heb je al gehad dan?" vroeg ik uit nieuwsgierigheid. "Hoeveel denk je?" "4, 5?" "Wejoooo zo erg dit" zei hij. "Wat?" "Lijk ik op een playboy?" "Ja haha" "Je kwetst me wel he" "Aww sorry" zei ik en legde mijn hand op zijn schouder. "Ik heb maar 1 ex" "Chapeau en waarom is het een ex?" Hij zuchtte. "Ze behoort bij die populaire meisjes op onze school die denkt dat ze alles is" "Ohw ze zit op onze school?" Hij knikte. "Dan snap ik wel waarom het uit is" Hij lachte. "Precies, ze was echt irritant" "Hoezo?" "Ze wou alles naar haar zin en ze showde teveel man" "Haha ewa wat wil je dan, jij kiest voor zo'n meisje" "Nee, ik wil gewoon een normale meid, waarmee ik kan lachen, mezelf kan zijn en die ik kan vertrouwen snapje" "Jup, iedereen wilt toch zo iemand" "Ja, maar is moeilijk te vinden he laatste tijd" "Jup"

"En jij? Hoeveel exen of wacht, laat me raden, 4 of 5?" Ik lachte. "Echt niet!" "Oke oke 2?" "Nee" "1?" "Nope" "6?" "20" zei ik sarcastisch. "Oh wow" Ik rolde met mijn ogen. "Nee effe serieus, hoeveel?" "0 jonge" "Ik zei serieus!" "Ja ik ben ook serieus ezel" "Heb je 0 exen?" "Ja, ken genoeg meisjes die 0 exen hebben hoor" "Maar jij bent... uhh..." Hij stopte midden in zijn zin. "Wat ben ik?" "Je bent een mooi meisje mashallah, sowieso komen er toch jongens naar jou toe" Ik lachte. "Dankje, maar jongens, dat is niet mijn ding" zei ik. "Dat zeg je nu, terwijl we samen op een bank zitten" "Haha ik bedoel, ik vertrouw ze niet op relatievlak" "Hoezo niet?"  "Mijn vader... hij uh ja, hij heeft ons toen we klein waren verlaten en me ma buitengezet" zei ik met een brok in mijn keel. Hij keek me met grote ogen aan. "Sorry...wist ik niet" zei hij. "Is niet erg" Hij kwam dichterbij en trok me in zijn armen. Het was niet zomaar een knuffel, deze voelde damn goed aan.