Nieuwe stad, nieuw leven?

49

De volgende morgen stond ik op en besloot om naar school te gaan. Het is niet goed om hier zo deprimerend te zitten en zo kan ik ook mijn gedachtes gaan verzetten. Trouwens de examens komen eraan. Ik stond op en maakte me klaar voor school. (outfit : omslag)

Ik nam de metro samen met Amel en we gingen naar school. Ik was nogal stil en zat in mijn eigen wereldje. Had zin in niks of niemand. Heb gewoon zin om Youssef terug te zien. Ik mis hem verschrikkelijk en het feit dat ik niet weet of alles goed gaat met hem vreet aan me.

Ik ging naar de les en ging helemaal vanachter zitten. Ik plaatste mijn hoofd op de bank en bleef zo liggen tot Mo kwam. We spraken eventjes en toen gingen we allebei liggen.

Na 2 lesuren, had ik acteerles. Wejow acteerles... Daar kan ik echt niet naar toe gaan. Mijn partner is Youssef en het feit dat ik er weer aan herinnerd moet worden, dat hij er niet meer is, wil ik niet. Ik ging buiten op een bankje zitten en bekeek al onze videos en fotos samen. Tranen gleden naar beneden. Uit geluk, als verdriet. Geluk dat hij in mijn leven was en dat ik zulke mooie momenten met hem mocht delen.

Ik bleef de hele lesuur op het bankje zitten. Ik kreeg de hele tijd flashbacks van wat Youssef allemaal tegen me zei. Als ik er nu zo over nadenk, was het alsof hij afscheid van me nam. Hij zei vaak tegen mij dat ik hem nooit moest vergeten, wat er ook gebeurde, dat ik me sterk moest houden en dat ik moet weten dat hij zielsveel van me houd. Wist hij al op voorhand dat hij zou verdwijnen dan?

Mo :

Ik zat in de les en voelde mijn gsm rinkelen in mijn zak. Onopvallend keek ik naar mijn scherm en zag een onbekende nummer. Wie zou me nu bellen? "Ik contacteer jullie nog wel" De woorden van Naim...

"Mevrouw ik moet dringend naar de wc" zei ik. "Nee mo niet midden in de les" "Jawel ik moet echt dringend" "Nee!" zei ze streng. "Wesh beslis jij wanneer ik naar de wc ga ofso sir tkowed" zei ik en liep naar buiten. Ik hoorde haar nog dingen roepen, maar het enige waaraan ik dacht was Naim.

Ik belde hem terug. Na een paar keer rinkelen, nam hij op. "Met Naim" zei hij met een zware stem. Wollah ik ga niet liegen, maar zijn stem geeft me rillingen. "Ja" vermande ik mezelf. "Kom om 19 uur langs, maar alleen, zonder je vriend" "Oke" Hij legde af en ik ging terug naar mijn lokaal.

"Je verlaat mijn klas nu meteen!" riep mevrouw boos. "Denk je ik kom voor jou, mijn spullen liggen hier nog" Ik nam mijn tas en ging naar buiten.

Ik zag Ilham op een bankje zitten alleen. Ze heeft toch acteerles? Ik ging bij haar zitten. Ze schrok kk hard. Ik begon te lachen en toen zag ik dat haar ogen een beetje rood waren.

Ilham :

"Wat doe je hier zo alleen?" vroeg mo. "Denken" "Aan wat dacht je" "Youssef" "Kom op, je moet niet de hele tijd aan hem denken is niet goed" "Makkelijker gezegd dan gedaan hoor" "Ik weet is moeilijk, maar je moet je sterk houden toch, dat is wat Youssef zelf zei" "Ja, maar weet je mo" "Wat" "Voor dat hij wegging, zei hij vaak tegen mij dat ik hem nooit moest vergeten en dat ik me sterk moest houden etc..." "Dus?" "Het klonk alsof hij al wist dat hij weg zou gaan... alsof hij afscheid van me nam" Mo keek me lang aan. "Hij was ook extra lief en zacht met me, like... ik weet niet hoe ik moet uitleggen" "Ik snap je wel" "Zie je, dus ik zit echt in een dilemma, waarom is hij weg?" Mo was stil en staarde voor zich uit.

De bel ging en we liepen terug naar de les. Mo werd nog teruggeroepen door de leerlingbegeleider omdat hij uit de klas was gestuurd ofso. Mohim ik liep gewoon naar mijn lokaal waar ik plaats nam en weer ging slapen.

Mo :

Afou ik heb nablijven. Wollah ik haat die leerkracht zo hard. Maakt ze hele drama omdat ik naar wc moet. Tfoe yeh hmara. Mohim komt eigenlijk wel goed uit, want dan heb ik excuus zodat Soufiane niet met me meekomt naar Naim. Ik vraag me eigenlijk wel af waarom Naim me alleen wil zien zonder Souf...

Word vandaag nog vervolgd!