Nieuwe stad, nieuw leven?

165

Maanden gingen voorbij :  Ayoub was gegroeid, hij kon al stappen en praten, Youssef moest elke week op gemo therapie en zou binnenkort de resultaten krijgen. Soms voelde hij zich goed, soms voelde hij zich slecht, maar el hamdoulilah ten alle tijden. We waren allebei de hoop nog niet verloren.

Deze morgen had ik afspraak bij de dokter. Ik stond op, maakte me klaar, ontbeet snel en ging de deur uit. Ik zette Ayoub af bij Amel en ging omw de tandarts. Ondertussen belde ik Youssef om te vragen of alles goed ging. Hij zei dat alles ok was en dat hij druk aan het werk was en dus later thuis zou kunnen komen.

Na de tandarts :

Ik ging bij Amel langs en bleef daar voor een paar uurtjes zitten.

"Ik moet er echt vandoor, ik moet nog het avondeten klaarmaken" zei ik. "Nee blijf nog eventjes aub" drong Amel aan. Ik zuchtte. "Zeg tegen mama dat je nog wil blijven" zei Amel tegen Ayoub. "Mama" zei hij en kwam naar me toegelopen. Ik nam hem in mijn armen en zette hem op mijn schoot. "Wil je naar huis?" vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd. "Ik hiel slapen" zei hij. "OMG JAAA! LAAT HEM SLAPEN!" riep Amel. "Wil je hier slapen?" vroeg ik. Hij knikte. Ik keek naar Amel die me met blinkende oogjes aankeek. "Pleas 1 keertje" zei ze met puppy oogjes."Wil je niet mee met mama naar huis?" Hij schudde zijn hoofd. "Je wilt bij galto Amel slapen toch" zei Amel en nam hem in haar armen. Hij knuffelde haar. "Awww liefiee toch, aub laat hem gewoon vandaag slapen" "Pfff oke oke" zei ik. "You're the best" "Hoe laat is het?" vroeg ik. "18u24" "Oke ik blijf nog een halfuurtje en dan ga ik weg" "Goed"

Ik knuffelde Ayoub. "Tot morgen baby, ik hou van je en braaf zijn he" "Ik ou fan je" zei hij me na. "Awwww schatjee" zei ik en nam hem weer op. Ik knuffelde hem en drukte nog een laatste kusje. "Morgen kom ik je halen goed" Hij knikte en drukte een kusje op mijn wang.

"Amel tot morgen inshallah" zei ik en gaf haar 2 kusjes. "Tot morgen inshallah" Ik ging de deur uit en stapte mijn auto in. Het was zo raar om weg te gaan zonder Ayoub. Ik kan me geen leven meer zonder hem voorstellen.

Thuis aangekomen, zette ik de tv aan, zodat er wat geluid was en liep de keuken in. Ik wou net beginnen met het eten maken, toen ik de voordeur hoorde open gaan. "Youssef?" Ik liep de keuken uit en zag hem met een zwarte doos in zijn handen.

"Wat is dat?" vroeg ik. "Kijk maar" zei hij en gaf me de doos. Ik deed het open en zag witte rozen erin zitten. "Omg zo mooi!" zei ik en rook eraan. "Wauw waarom opeens?" vroeg ik. "We zijn vandaag 4 jaar getrouwd" "Echt?!" Hij knikte glimlachend. Ik sprong hem om de hals en gaf hem een dikke kus. "Ik hou van je" "Ik ook van jou" zei hij en legde zijn handen op mijn zij.

"Ik wou net het avond eten klaarmaken" zei ik. "Hoeft niet, we gaan uit eten" "Echt?" "Ja ik heb gereserveerd" "Omg! Je bent de beste!!" riep ik en gaf hem nog een kus. "Haha dus ga je snel klaarmaken" Ik liet hem los en sprintte naar boven. Ik koos snel iets deftigs, maar mooi en maakte me op.

In het restaurant :

Hij trok mijn stoel naar achter en liet me zitten. "Gentleman alles" zei ik. "Ewa ja" zei hij met een knipoog. Ik glimlachte en staarde hem aan. Wat hou ik toch van hem. Er kwam een ober, nam de bestelling en ging weer weg.

"Hoe was het op werk?" vroeg ik. "Druk zoals altijd" "Ik wil ook echt terug beginnen werken, Ayoub is nu gegroeid en gaat binnenkort naar school" "Je weet dat je altijd terug mag komen werken" Ik knikte. "Vanaf dat Ayoub naar school begint te gaan, ga ik beginnen werken" Hij knikte. "Goed"

Ons eten kwam eraan. Het was super gezellig. Ik had het gevoel dat dit de eerste date was na al die tijd. Ik voelde me weer een tienermeisje die de liefde van haar leven had ontmoet, zo gelukkig maakt hij me.

"Ilham" zei hij. "Ja schat" zei ik en keek hem aan. Hij hield mijn hand vast. "Ik hou van je" "Ik ook van jou" Hij keek me diep in de ogen aan. "Wat is er?" "Niks haha niks" zei hij en keek nerveus weg. "Jawel Youssef je weet dat ik het meteen opmerk" zei ik. Hij zuchtte. "Youssef praat"

"Youssef zeg wat er is!" drong ik aan. Hij hield mijn hand strakker vast en keek me aan. "Ik heb de resultaten gekregen" zei hij in 1 adem. "Van je therapie?" Hij knikte. "En?" vroeg ik en voelde mijn hart sneller kloppen. Hij keek weer weg. "Youssef?" zei ik en voelde de emoties naar boven komen. "Youssef? Zeg me aub dat je genezen kan worden en dat alles goed komt inshallah?!" Hij keek me weer aan met rode ogen. "Nee...Youssef...aub" "De dokter zei dat..." "Nee zwijg, ik wil het niet horen" zei ik en barstte in tranen uit. Ik stond op en liep naar buiten.

Youssef volgde me naar buiten. Mijn hart klopte super snel en de tranen stopten niet. Dit is het ergste dat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt, dit te horen krijgen midden in een restaurant...

"Ilham" zei hij. Ik schudde mijn hoofd. Hij nam me tussen zijn armen. Ik snikte op zijn borst. "Ilham, ik hou van je, ik hou van je" herhaalde hij. "Ik hou ook van jou" zei ik snikkend, terwijl ik hem strakker vastnam.