Nieuwe stad, nieuw leven?

71

"Voor wanneer?" vroeg ik. "Morgen avond" "Hoe laat?" "20 uur heb je je vlucht" Ik keek Naim lang aan. "Morgen al? Zo snel" zei mo. Ik keek hem aan en knikte. "Ik ga naar boven" zei ik en liep de trap op.

Ik nam een grote zwarte nike tas en stopte daar al mijn kleren in. Niet dat ik veel had, maar genoeg. Ik was druk bezig met mijn tas, toen mo naar binnen kwam. Hij ging op mijn bed zitten en keek me gewoon aan.

"Safe morgen ben je weer weg" zei hij zuchtend. Ik knikte. "Ik wil ook niet, maar is voor mijn eigen best wil" zei ik. Hij knikte. "Ja sowieso, maar we houden nog wel contact safe" "Ja sowieso!"

Hij kwam me gezelschap brengen terwijl ik me tas maakte en daarna gingen we samen op de play spelen. Hij bleef bij mij kasar tot 4 uur in de nacht. Dat liet me denken aan vroeger, toen we tot laat bij elkaar bleven en dan stiekem naar huis gingen. Goede tijden...

Volgende morgen :

Ik stond op en het eerste waar ik aan dacht was dat ik vanavond België ga verlaten. Ook al heb ik niet zo'n grote liefde voor dit land, toch ga ik mijn buurt missen. De buurt waar ik ben opgegroeid, mijn vrienden waar ik heel mijn jeugd mee heb doorgebracht, mijn ouders en het meisje die mijn hart heeft gestolen...

Over mijn ouders gesproken, ik ga ze vandaag gaan bezoeken. Ik keek naar het uur en zag dat het pas 8 uur was. Maakt niet uit, mijn moeder is toch altijd zo vroeg wakker. Ik stond op en liep de douche in.

Na mijn douche, kleedde ik me snel aan en liep naar beneden. Iedereen sliep nog, dus nam ik stiekem de sleutels van Naim.

Ik stapte de auto in en reed naar mijn huis. Mijn huis waar ik meer dan 4 maanden niet ben in geweest...

Aangekomen in mijn straat, parkeerde ik de auto en liep naar mijn deur. Hoe dichter ik kwam, hoe sneller mijn hart klopte. Nooit gedacht dat ik bang was om naar eigen huis te gaan.

Ik stond voor mijn deur, ademde goed in en uit en belde daarna aan. Na 2 minuten ging de deur open en daar zag ik mijn moeder dan staan... "Youssef?" zei ze. Ik glimlachte. Ze geloofde het bijna niet.

"Youssef?" herhaalde ze. "Yema" zei ik en liep naar binnen. "Youssef!" riep ze en nam me in haar armen. "Sssshht mama niemand mag het weten" zei ik en liep naar binnen. "Youssef! Je bent terug" zei ze. Haar ogen glinsterden en haar glimlach was niet meer weg te halen. "Waar was je?? Waar was je al die tijd??!" Ik zuchtte. "Mama ik kan je niks vertellen, ik kom alleen gedag zeggen" "Gedag? Je bent net terug" "Ja en ik ga vanavond weer weg" "Naar waar?!" "Weg uit België" "Nee nee nee Youssef! Doe me dit aub niet aan!" zei ze en schudde me door elkaar. Ik schudde mijn hoofd en voelde mijn ogen prikken. Het is afschuwelijk om mijn ma zo te zien, maar wat moet ik doen? Vertellen dat Samir in de drugswereld zat en dat we nu grote problemen hebben? Nee dat kan ik niet. Ze gaat zich nog meer zorgen maken.

Ik nam haar in mijn armen en knuffelde haar stevig. "Ik kom terug mama" zei ik in haar oor. "Youssef laat me niet alleen" Ik keek haar in de ogen aan. "Ik beloof je dat ik terug kom samen met Samir" "Samir! Waar is hij?!" "Het gaat goed met hem, maak je maar geen zorgen" Ze begon te huilen en trok me in haar armen. "Ik heb jullie gemist, oh wat hou ik toch van jullie" "Wij ook van jou mama, nooit vergeten!" Ze glimlachte doorheen haar tranen.

"Mama zeg me, gaat alles goed met jou? En met papa? Yasmin, Nourdin? Gaat alles goed met jullie?" Ze knikte. "Alles gaat goed weldi, ik wil gewoon dat jullie terug naar huis komen" "Ik kan niet mama, vertrouw me, ik kom wel terug, maar nu is het te gevaarlijk" "Gevaarlijk?" herhaalde ze. "Ik bedoel, ik kan niet mama aub stel niet te veel vragen" Ze veegde haar tranen weg en knikte. "Het spijt me, maar beloof je me dat je goed zorg draagt voor jezelf en je broer?" Ik knikte. "Beloof jij mij dat je je sterk zal houden?" Ze knikte. "En vertel niemand, maar dan ook niemand dat ik ben langskomen oke mama? Alleen papa mag het weten" Ze knikte. "Ik zwijg" "Shokran mama ino" zei ik en gaf haar een kus.

"Waar is papa?" vroeg ik. "Hij is gaan werken" "En Yasmin en Nourdin?" "Ze slapen nog" "Ik ga naar ze toe" zei ik en liep naar boven. Ik opende voorzichtig de deur van me zusje. Ik ging naast haar bed staan en gaf haar een kusje op haar hoofd. Ik ben geen goeie grote broer. Een grote broer die er voor zijn zusje is en die haar beschermt. Nee, ik ben een broer die wegloopt van zijn problemen. "Het spijt me Yasmin dat ik geen goeie grote broer ben" zei ik zacht en aaide haar haren. "Ik hou van je" en ik gaf haar nog een kusje.

Daarna ging ik naar mijn broertje zijn kamer en deed net hetzelfde. Het deed me zo goed om ze terug gezien te hebben. Ook al hebben ze mij niet gezien. Misschien is het beter zo...

Ik liep terug naar beneden. "Heb je ze gezien?" vroeg me ma. Ik knikte en gaf haar weer een knuffel. "Mama nooit vergeten dat ik van je hou en van papa" "Ik ook van jou lieverd" Ik gaf haar een kus op haar hoofd en ging gezellig met haar in de woonkamer zitten. We spraken over andere dingen om eventjes te vergeten wat er allemaal is gebeurd.

Ik zag dat het al bijna 12 uur was. "Mama ik moet er vandoor" "Nee blijf nog een beetje" "Ik kan echt niet" "Oke weldi draag goed zorg voor jezelf en voor je broer en zeg dat ik hem enorm hard mis" "Zal ik doen" zei ik en gaf haar een kus. "Ik bel je nog wel oke?" Ze knikte en liep samen met mij naar de deur.

"Je t'aime mama" zei ik voor ik naar buiten ging. Ze glimlachte en ik liep de deur uit. Ik stapte naar mijn auto en voelde een traan naar beneden glijden. Ik veegde het snel weg en stapte mijn auto in. Ik schuurde zo snel mogelijk de straat uit en reed weg. Ik reed ergens waar het niet zo druk was en stopte de auto.

Ik kon mijn tranen niet meer tegenhouden. Al de hele tijd hou ik me sterk, elke keer hou ik mijn tranen tegen, maar deze keer kon ik het niet meer. Ik huilde net een baby in de auto en sloeg hard tegen mijn stuur. Hoe kan ik alles in 1 2 3 kwijt geraken? Het vreet me op om te weten dat ik mensen kwets en dat ik er niks tegen kan doen.

Ik stapte af en ging tegen mijn auto staan. Ik ademde de koude lucht naar binnen en relaxte mezelf even. Ik ga een nieuwe stap zetten in mijn leven. Ik ga helemaal vanaf 0 beginnen en inshallah als ik terug kom, zal ik mijn ouders trots maken en geef ik Ilham al de liefde die ze nodig heeft. De liefde die ze nog nooit van een man heeft gekregen...