Nieuwe stad, nieuw leven?

123

Volgende dag :

Het was al bijna 18 uur, dus maakte ik mezelf snel klaar. Ik trok een witte jurkje aan die tot mijn knieën kwam met kakigroene laarzen die ook tot mijn knieën kwamen. Ik krulde mijn haren vanonder en maakte me op. Ik maakt mezelf helemaal mooi voor mijn mannetje en wachtte tot hij me zou komen ophalen.

18u30 :

Hij stond voor de deur. Ik ging het huis uit en stapte de auto in. Hij beet op zijn lippen. Ik gaf hem een kusje op zijn wang. "Alles goed?" vroeg hij. "Ja met jou" "Hmdlh" Hij reed door. "Naar waar gaan we?" vroeg ik. "Verassing" Ik zuchtte. Ik haat verassingen.

We liepen een Indische restaurant in. Ik heb nog nooit Indisch gegeten. Het restaurant zag er  redelijk chique uit. Het was niet zo druk, maar dat heb ik liever. We gingen naar boven, daar was niemand. "Lijkt wel alsof je het restaurant heb gereserveerd, het is hier leeg" zei ik. "Ja ik heb deze verdieping gereserveerd" "Wat?" "Voor ons tweetjes" "Omg ben je serieus?" Hij knikte. Omg hij is echt gek. "Waarom vind je het leuk?" "Jawel, maar is dat niet veel geld?" "Ewa ja nu kan ik me veel permiteren" Ik liet het zo en ging zitten.

Hij gedroeg zich als een echte gentleman, wat ik dus helemaal niet gewoon ben van hem, maar dat heb ik liever dan die harde Youssef. We aten en spraken in alle gezelligheid. We hadden het over de voorbereidingen van de trouw, etc... toen mijn gsm rinkelde.

"Wie?" vroeg Youssef. "Idk" zei ik en nam op. "Hallo?" "Ilham" Ik legde meteen af. Het was Yanis. "Wie was dat?" vroeg Youssef. "Verkeerde nummer" "Hoe weet je dat?" "Omdat ik die stem niet herken" loog ik snel. Hij fronste zijn blik. Ik hoop dat hij niet moeilijk gaat doen en door blijft vragen. "Geef me je telefoon" zei hij. "Nee skip, laten we verder praten" "Geef me je telefoon" "Ik zei nee!" Hij trok hem uit mijn handen en net op dat moment belde Yanis. Ja wauw, net wanneer we een gezellige avondje hadden.

"Allo?" hoorde ik hem zeggen. Ik weet dat dit echt verkeerd gaat aflopen echt shit gewoon. "Waarom bel je mijn vrouw a zemmel!" "Ja ze is mijn vrouw" "Eh maar als ik jou ooit tegenkom he, ik sla je gewoon het ziekenhuis in" "Haha denk je nu echt dat je me bang maakt?" "Fils de pute! Bel haar nog 1x en ik zweer ik zoek je op zemmel" en hij legde boos neer.

"HOEZO BELT HIJ JOU?!" riep hij. "Sssht Youssef, begin aub geen drama te maken voor het hele restaurant" "JE M'EN BAILLES LES COUILLES! WAAROM HEEFT HIJ JOU NUMMER?!" "Youssef stop, het was net zo gezellig, verpest het niet" "JE ONTWIJKT MIJN VRAGEN HE? VERBERG JE IETS VOOR ME?!" "YOUSSEF STOP MET JE KINDERACHTIG GEDOE HOE OUD BEN JE EFFE SERIEUS? DENK JE SERIEUS DAT IK IETS VOOR JE VERBERG? AFOUU WEET JE LAAT MAAR ZITTEN IK HEB ER GEEN ZIN MEER IN!" riep ik fel terug en liep weg.

Wtf is zijn probleem, zomaar gaatie rwina zetten omdat die andere ezel me belt. Waarom kan hij niet deftig doen, zoals alle andere mannen. Altijd meteen boos worden, roepen en drama maken. Wollah ik zeg jullie nu al, als we samen in 1 huis gaan wonen, gewoon fight elke dag man.

Ik liep het restaurant uit en wist geen kant op te gaan. Ik ken deze buurt niet eens, maar schijt. Geen sprake van dat ik met hem de auto instap. Ik liep naar een bushalte die ik in de verte zag en ging zitten. Yanis belde me terug. Eh maar hij wollah hij heeft alles verpest. Ik nam boos op.

"Luister Yanis, bel me nooit meer terug oke! Tussen jou en mij is er niks en er is ook nooit iets geweest, dus aub stop met bellen en vergeet mij" zei ik en legde af voor hij iets kon zeggen. Oke met hem zijn we dan ook klaar. Ik keek naar de bus uren. Fml hij komt om de uur. Ik loop liever naar huis, dan dat ik hier sta te wachten. Ik stond op en liep de kant op waarvan we daarnet waren gekomen.

Een witte mercedes amg stopte naast me. Ik wist dat het Youssef was, maar nu moet hij echt niet afkomen. Hij verpest het elke keer, echt elke keer. Nog geen week geleden zei hij nog tegen me dat hij er alles voor zou doen om me terug te krijgen blabla en nog geen week later maakt hij hele rwina voor een telefoontje. Als ik niet van hem hield, dan had ik hem allang laten zitten, maar ik weet dat ik weer naar hem zal terugkeren, maar laten we het hem eventjes moeilijk maken ja.

Hij liet zijn raam zakken. "Ilham stap in" Ik negeerde en liep door. "Wollah ik lach niet met je, stap in" Ik liep gewoon door. Ik weet dat hij het haat als ik hem negeer. "Ok je wilt niet luisteren?" zei hij en reed weg.

2 minuten later zag ik hem terugkeren in de tegengestelde richting. "Stap nu in of ik stap af" zei hij. Ik keek hem aan, trok mijn ene wenkbrauw op en liep door.

Ik hoorde hem de deur achter zich dichtslaan. Ik draaide me om en zag dat hij achter mij liep. Ik begon te rennennnnn!!! Hij rende achter me aan. Gelukkig zag niemand ons, want we waren echt net 2 idioten aan het renen.

Hij hield me vast en nam me op. "LAAT ME LOS!" riep ik de hele tijd en sloeg hem op zijn schouder. Ik deed mezelf meer pijn dan hem denk ik.

Hij gooide me in de auto en stapte snel in. "Het is bijna middernacht" zei hij. "Als ze je opeens komen verkrachten, ga je niks begrijpen van je leven" Ik zuchtte. "Als ze me zouden verkrachten dan is dat allemaal jou schuld!" zei ik boos. Hij begon te lachen. "Je bent sexy als je boos bent" "Oh hou je bek!" Hij gaf me een kusje. Maar hij denkt echt dat hij het goed gaat maken met een kusje? "Vasy raak me niet aan" "Zehma mijn aanrakingen doen je niks" "Helemaal niks, dus leg me nu thuis af aub" Hij zei niks en reed gewoon door. Ik zag wel dat hij een andere weg nam. Waar brengt die ezel me nu weer pfff.