KİMSESİZ ADAMLAR [BxB]

35. Neredesin sevgilim?

Enes sabah uyandığında yanı boştu. Kerem'e seslendi fakat cevap gelmeyince yataktan kalkıp içeriye baktığında adam evde yoktu.

Telefonumu alıp onu aradığında ulaşamadı ama aklına hemen kötü şeyler getirmek istemiyordu sonuçta adamın bir işi vardı ve şu an iştedir müsait değildir diye düşünüyordu. Okula gitmek için hazırlanmaya başladığında Kerem'in dolabından bir tshirt alıp giyerken sevgilisine ait bir şeyin üzerinde olması çok hoşuna gitmişti.

Aynada son kez saçlarımı düzeltip, boynuna da onun parfümünden sıkarak güzel kokuyu içine çekti. Onun gibi kokuyordu. Kokusuyla B
bütün gün yanında olacamış gibi.

" Bağımlısı yaptı beni şerefsiz!"

Evden çıkmadan son bir kez etrafa bakıp öyle çıktı. Okula gittiğinde Can çoktan gelmiş kulaklıkları kulağında önünde bir şeyler karalıyordu. Yanına yaklaşıp kulaklığın tekini kulağından çekince şaşırmış mavileriyle Enez'e bakıp kocaman gülmüştü.

"Günaydın civcivim"

"Günaydınnnn" deyip yerinden kalkıp sarıldığında keyfi yerindeydi. Etraftakiler yine onlara bakarken umurunda değildi Enes'in. Sike sike alışacaksınız ulan iki erkeğin birbirine sarılmasına.

Yerlerine oturduklarında ders başlamadan dünkü mevzuları konuşmuşlardı. Aklı hala Kerem'deydi. Ders arasında aradığında telefonu hala kapalı olduğu için sesli mesaj bıraktı.

"Kerem, sevgilim hala bana kızgın mısın? Merak etmeye başladım. Neden telefonun kapalı. Mesajımı alınca ara beni hemen."

Bütün gün okuldaydılar. Ders aralarında Kerem'i aramış ulaşamamış yavaştan içine sıkıntı düşmeye başlamıştı. Kaç saat oldu nerede bu adam neden telefonu hala kapalı? diye endişelenmeye başlarken Uzay'ı aradı.

"Kerem'e ulaşamıyorum sabahtan beri telefonu kapalı nerede bu adam senin haberin var mı? ''

"Bilmiyorum dünden beri hiç konuşmadık, iştedir. Ondan kapalıdır telefonu."

"Bütün gün mü kapalı olur? Ters bir şeyler var. Meraklanıyorum Uzay. Nerelere gider bu adam ben bir etrafa mı bakınsam? "

" Meraklanma bir şeyi yoktur."

" Uzay, dün gece hiç iyi değildi. Hakan'ın orada sarhoş olmuş eve getirdiğimde hiç konuşmadık çok üzgün gözüküyordu. Sen üstüne gitme deyince bir şey sormadım ama şu an çok merak ediyorum. Ne oldu, neden böyle? Benim yüzümdense söyle bana."

" Enes, Kerem arada yalnız kalmak ister. Belki şu an öyle bir dönemindedir ama telefonunu kapatmazdı hiç. Kapalı olmasına ben de şaşırdım. Sen sakin ol. Ben nerede olduğuna bir bakacağım."

" Ne demek yalnız kalmak ister Uzay. Bir sıkıntısı mı var? Bana neden söylemiyorsun ne olduğunu. Siktir ya! Delirteceksiniz beni burada. Sana dün gece çok kötüydü diyorum."

"Enes sakin ol! Delirmenin kimseye faydası yok adam belki de iştedir. Biraz sabret bir etrafta sordurayım."

" Umarım iştedir yoksa var ya beni böyle meraklandırdığı için sikeceğim belasını. Senden haber bekliyorum." deyip kapadı telefonu. Kafası çok karışıktı.

Ne sıkıntısı vardı ki?

Dışarıdan bakıldığında dünyayı sikine takmayan bir adam gibi gözüküyor belki biraz fazla hassas düşünüyor ama bir yandan da her şeyin dalgasında.

Okuldan çıktıktan sonra belki evdedir diye aceleyle evine gitti oglan. Yoktu.

"Delireceğim! Ulan bir günümüz aksiyonsuz geçmiyor!
Neredesin Kerem?! "

Evde eli boş duramadığından doğruca Uzay'ın yanına gitti Enes.

"Bir haber aldın mı?"

" Hayır hala ulaşamadım. Aratıyorum her yerde."

Ellerini saçlarına atıp derin bir nefes aldı. Aklına kötü bir şeyler getirmek istemiyordu ama korkuyordu. Uzay onun bu panik halini görüp ona sarıldı.

"Merak etme ona hiçbir şey olmaz. Geri gelecek."

Sinirle kendini Uzay'ın kollarından kurtardı.

" Nasıl merak etmeyeyim Uzay. Deliriyorum burada. Ne sıkıntısı var neden böyle yalnız kalmak istiyor? Bana anlatamadığın bir şeyler var hissediyorum. Off Kerem ya! Neden bana bunu yapıyorsun? Hiç mi beni düşünmüy-"  Daha fazla konuşamadan olduğu yere çöküp ağlamaya başladı oğlan.

Neredesin sevgilim?

****