KİMSESİZ ADAMLAR [BxB]

91. Bunu hak etmedim

Etrafındaki tüm hareketliliğe inat olduğu yerde bir adım bile atamadan çakılı kalmıştı Can. Günler sonra ilk defa onu görmüştü. Her zamanki iyi görüntüsünün aksine dağılmış bir adam vardı karşısında. Uzay'da Can gibi şaşkınlıkla oğlana bakarken hareket etmiyordu. Bir hareket etse Can'ın gözlerinin içine derinden baksa sarışın oğlanın onu ne kadar çok özlediğini görecekti. Onun yerine Can adama bakıp aklından Uzay'a koşup sarılmayı geçirdi. Haftalardır özlediği kokusunu doya doya içine çekmek istiyordu zaten Uzay onu bir kere öpse Can onu affederdi ki. Aldığı kararlardan tek tek vazgeçerdi. Onun dik duruşu Uzay'ın ufacık sevgi kırıntısına bile boyun eğmeye hazırdı.

"Canımın içi! İyi misin ne oldu?"

"N-ne?"

Mert, Can'ı kolundan tutup sarsmasıyla oğlan kendine geldi. Henüz Can dışında kimse Uzay'ı fark edememişlerdi.

"U-uzay " farkında olmadan adamın adı döküldü dudaklarından.

"Hani nerede? " diye soran Enes, hemen etrafına bakınırken Uzay'da onlara doğru yürümeye başlamıştı. Can titremeye başladı. Az önce gözlerinin içine bakan şaşkın suratlı sevdiği adamın yüzü değişmiş, öfkeden çatılan kaşlarıyla hızlı adımlarla kendisine yaklaşıyordu.

"Uzay! Abi..." Enes daha cümlesini tamamlayamadan Uzay, elini havaya kaldırıp susması için işaret etti.

Aralarındaki üç beş adımlık mesafeden bile  Can sevdiği adamın  kokusunu alabiliyordu. Gözlerini kapatıp içine çekti özlediği kokuyu.

"Sen... Sen var ya hiçbir şeye değmezmişsin!"

Uzay'ın sesini duymasıyla açtığı gözlerini söylediği söz yüzünden sonsuza kadar kapamak istedi Can. Adam, işaret parmağını yüzüne sallayarak adeta ondan tiksinerek konuşuyordu.

"Uzay lütfen böyle konuşma yanlış yapıyorsun!" diye araya girdi Enes.

"Sen sus! Arkamdan neler yapıyormuşsun meğer seninle de görüşeceğiz!"

"Uzay ne diyorsun bak her şeyi yanlış anlıyorsun bir dur dinle abi!"

"Hadi gidelim Can" deyip Mert'in koluna girmesiyle Uzay'ın bakışları anında onların birbirine dolanmış kollarına kaydı.

"Gidin tabi gidin!  Seni kaçıran adamla git sen! Allah bilir benden önce ona siktiriyordun kendini.  Peşinden ayrılmadığı---"

"Sen ne diyorsun lan!!!"

Mert, Uzay'ın söylediklerine daha fazla dayanamayıp üzerine doğru atladığında Enes ve Alaz son anda aralarına girip ayırmaya çalışırken Can, yıkılmıştı. Adamın ondan bu denli nefret etmesine ona bugüne kadar hiç  güvenmemis olmasına dayanamıyordu. İçinde zor bulduğu sesiyle bağırdı.

"Mert, yeter!"

"Bak sevgilin yeter diyor koş hemen yanına" diye alayla konuştu Uzay. Yüzüne takındığı alaylı maskesi bile onun ne kadar sinirli olduğunu saklayamıyordu. Lafları herkese şoka uğratırken gerçeklerden en emin olanlardan biri olan Mert, adamın suratına tiksinerek bakmasının yanında acıyarak da bakıyordu.

"Lan sen var ya...  Ulan ağzından çıkanı kulağın da mı duymuyor şerefsiz!  Sen gerçekten Can'ı hak etmiyorsun!"

"Mert dedimm!!!"

Can, sinirle Mert'i kolundan çekiştirince oğlan Uzay'ın ayaklarının ucuna tükürüp üzerini düzelterek sinirli sinirli Can'ın yanına geçti. Alaz ile Enes hala Uzay'ın yanında tetikte beklerken Uzay'ın, Mert'in hareketinden sonra çocuğun üzerine atlamasını son anda durdurabilmişlerdi. Adam delirmiş gibiydi.

" O kafasında neyin ne olduğuna çoktan karar vermiş zaten laf anlatmaya değmez! Gidelim hadi."

Can'ın son sözü Uzay'ın delirmiş gibi çırpınmalarını durdurdu.

"Öyle mi? Ulan seni kaçıran adamla fingirdeşiyorsun gelip bir de bana laf mı sokuyorsun orosp--"

Uzay daha lafını bitiremeden Can'ın okkalı tokatını suratına yedi. Hayal kırıklığına çoktan alışmış olan oğlan hala deli gibi sevdiği adamın ona ettiği hakaretler karşısında artık patlatmıştı. Bu kadarına alışamazdı. Dakikalardır akmaması için zorladığı göz yaşları ona inat akmaya başladı.

"Asıl sen hiçbir şeye değmezmişsin! En büyük hayal kırıklığımsın. Bu beni son görüşün. Bu saatten sonra gözlerimden senin için tek bir damla dahi yaş akmayacak. Seni içimden silip atacağım!" Elinin tersiyle ıslak yanaklarını silip arkasına bile bakmadan yürüdü. 

****