KİMSESİZ ADAMLAR [BxB]

110. Sen aşık olmuşsun!

Can, bütün günü yine Uzay'ın kucağında oturmuş onun öpücüklerine maruz kalmıştı. Uzay, ondan bir saniye bile ayrı durmuyor Can izin verse tuvalete bile  onu o götürüp getirecekti. Birlikte film izlemiş yarısında ikisi de sarmaş dolaş uyuya kalmışlardı. Ta ki koluna sürtünen bir şeyin onu uyandırmasına kadar. Gözlerini açtığında Mert başlarında dikilmiş elindeki battaniyeyle ona bakıyordu.

"Uyandırmak istemedim sadece üzerinizi örtecektim "

Ya ben bu çocuğu nasıl sevmeyeyim ki! Diye geçirdi aklından  Can.

Derin uykuda olan sevgilisinin kollarından yavaşça sıyrılıp ayaga kalktı. Kollarını Mert'e doğru uzatınca deli oğlan da ona doğru yaklaşıp sarılmıştı.

Fısıldayarak "Hadi içeri geçelim"dediğinde  Mert sessizce kafasını salladı. Mert kolunu omzuna atmış içeriye doğru giderlerken Can başını geriye  çevirip hala uyuyan sevgilisine bakmadan gidemedi. Mutfağa geçtiklerinde karşılıklı oturdular.

"İyi ki varsın biliyorsun di mi?"

Mert karşısında kıkırdadığında sessizce kafasını salladı.

"Sen de iyi ki varsın canımın içi. "

"Aylardır benim için uğraşıyorsun bana çok ama çok iyi baktın sen olmasan bu kadar iyi olamazdım Mert. Sen benim için çok ama çok değerlisin. Benim kardeşimsin"

"Seni çok seviyorum canımın içi ama artık kardeşçe seviyorum merak etme. O yüzden hep yanında olmak hep iyi olduğunu görmek istiyorum. "

"Biliyorum nasıl sevdigini..."

"Ben artık iyiyim hepsi senin sayende. Sen benim tek pusulamsın canımın içi."

"Şöyle şeyler söyleyip beni ağlatmaya mı çalışıyorsun? Bak sevgilim içeride seni ona dövdürebilirim artık biliyorsun di mi?"

Mert baya bir kahkaha atıp Can'ın yanağından makas aldı.

"O salak sevgilin bana hiçbir şey yapamaz! Seni ufacık bir üzüşünde asıl ben onu çok fena döverim biliyorsun di mi?"

"Tamam tamam benim için kavga etmenize gerek yok."deyip güldüğünde Mert de onunla beraber güldü.

"Mutlu musun canımın içi?"

"Çok mutluyum. Senin sayende..."

"Sen mutluysan ben de mutluyum."

"Anlat bakalım sabah ki telefonda seni güldüren kişi kimdi?"

Mert'in bir anda gözleri kocaman açılmış tam inkar edecekti ki "Sakın inkar etme gördüm seni çabuk anlat!"diye araya girdi Can.

"Kimse değil ya yok mu şu senin arkadaşın karalama defteri gibi olan hani..."

"Alaz mı?"

"Hımm o işte..."

Alaz'ın olduğuna inanamamıştı. Buraya geldiklerinden beri birkaç kez konuşmuşlardı yalnızca ama Alaz,  Can'a Mert ile konuştuğundan hiç bahsetmemişti. Aynı şekilde Mert de bir şey söylememişti. Şaşkınlığını gizlemeyip soru yağmuruna tutmaya hazırladı kendini.

"Siz birlikte misiniz? Ne zamandır konuşuyorsunuz? Bana niye söylemedin? Başka kim biliyor?..."

"Canımın içi bir dur da motorun soğusun ya yaktın devrelerimi..."

"Tamam tamam anlat hadi"

"Birlikte değiliz sadece konuşuyoruz."

"Ya ne konuşuyorsunuz anlatsana çatlatma insanı! "