101. Bir Adım Atsan

1K 80 10
                                    

Mert, Can'ın neden ağladığını öğrendikten sonra birkaç saat kendisini odasına kapatmıştı. Can, kendini toparlayıp yanına gittiğinde olan biteni tek tek ona anlattı. Sakin olmak için kendini zorluyordu deli oğlan. Uzay'ın yanına gitmesinden çok neden ona haber vermeden yalnız başıma gitmesine takılmış başıma bir iş gelmesinden korkmuştu Mert. Sonunda aralarındaki gerginliği çözdüklerinde ikisi de bu konudan kimseye bahsetmeme kararı alıp kısa sürede eski hallerine dönmüşlerdi.

3 gün sonra....

"Meerrrttt hadi ben hazırım. "

Her zamanki gibi Mert'in hazırlanmasını bekliyordu Can. Bu çocuğun bu kadar bakımlı olması, üstüne başına böyle özenmesi onu çıldırtıyordu.

"Nasılım? "

"Yakıyorsun ortalığı. Biraz daha beni bekletirsen ben de seni yakacağım!"

"Tamam canımın içi ya bak hazırım. Şunu da bir sıkayım. "

Tüm parfüm şişesini başından ayaklarına kadar üstüne boşaltmıştı manyak.

"Ya yeter boğdun beni! Hayırdır ne bu hazırlık. Altı üstü seansa gideceksin."

"Her zamanki halim canımın içi." Deyip Can'a göz kırptı.

"Bugün proje teslimim var. Seni kliniğe bırakıp hemen okula geçmem lazım. Sorun olur mu?"

" Sorun değil çıkışta zaten birlikteyiz."

"Evet hadi çıkalım."

" Durr! Az kalsın unutuyordum. Bir dakika bekler misin sana bir şey vereceğim." diyerek koşarak merdivenleri çıkıp, odasına gitti Mert.

"Yok ya şu evden beş saatte çıkamıyoruz. Vallahi kendimi keseceğim!"

"Geldiiim canımın içi geldim. Gözlerini kapar mısın? "

"Niyeymiş?"

"Ya sen kapa lütfen."

"Off iyi tamam!"

Can, gözlerini kapayıp birkaç saniye boynuna değen parmaklarından huylansa da yine de açmadı.

" Bekle sakın açma! "

" Tamam hadi ya merak ettim. "

Mert, onu omuzlarıdan tutup aynanın önüne kadar yürüttü.

"Açabilirsin."

Can, gözlerini açar açmaz gözleri hemen aynadaki yansımasından boynundaki kolyeyi buldu.

Parmaklarını dokunmaya korkar gibi kolyenin üzerinde gezdirdi. Boynuna tam oturmuş minik parlayan taşların sıra sıra dizildiği kolyeyi görür görmez aşık olmuştu.

"Beğendin mi canımın içi? Bak beğenmediysen başka bir şey alırım. Takmak zo-- "

"Aşık oldum Mert. Bu çok güzel"

"Gerçekten mi? Ohh be valla rahatladım."

"Çok çok teşekkür ederim gerçekten çok beğendim."

"Ya sen şöyle mutlu oldun ya ben daha ne isterim ki... "

"Nereden esti böyle bir hediye almak?"

" Sana az bile. Sen benim için çok şey yaptın. Her şeye rağmen hala daha da yapıyorsun bu onların yanında küçücük bir hediye. Ben sana dünyaları da alsam hakkını ödeyemem Can "

Mert, uzun zaman sonra ilk defa Can'a adını söylemişti. Tuhaf gelmişti.

"Kaç gündür aklımdaydı ben de dün aldım işte. Bu kadar yakışacağını düşünmemiştim."

KİMSESİZ ADAMLAR [BxB]Where stories live. Discover now