KİMSESİZ ADAMLAR [BxB]

77. Adım adım

"Uzay oğlum Can ile ilgili yeni gelişmeler var buraya gelin."

"Tamam baba hemen geliyoruz."

Alpaslan, Uzay'ı arayıp gelmesini söyledikten sonra Devran ona bakıp kaşlarını çattı.

"Uzay kim?"

"Oğlum"

Devran Alpaslan'ın oğlu olduğunu bilmiyordu. Yıllardır hiç bununla ilgili bir şey duymamıştı. Can ile alakası neydi peki oğlunun?

"Can'la ne alakası var?"

"Var işte alakası. Sakın oğlum geldiğinde ters ters konuşma. Sana yemin ederim acımam derini yüzerim şuracıkta." Devran, Alpaslan'ın bu tehdidine şaşırmış yine de sesini çıkarmamıştı.

Uzay, odadan içeri girdiğinde gözleri Alpaslan'dan önce Devran'ı bulmuştu. Bakışlarını ondan ayırmadan ayağa kalkmış Alpaslan'ın yanına doğru ilerleyip elini sıktı.

"Hoş geldiniz oğlum."

"Hoş bulduk " deyip, Kerem ile Uzay Devran'a bakarken, Devran'da onlara bakıp kafasıyla selam verdiğinde ikisi de sessizce aynı şekilde selamlamışlardı onu. 

Alpaslan, Devran'ı göstererek "Tanıştırayım sizi. Devran. Can'ın babası."

Uzay ve Kerem duyduklarıyla şaşırmış ikisinin de vücudu gerilmişti. Bugüne kadar Can'dan ailesi ile ilgili çok az şey duymuşlardı. Bu konuda ne kadar hassas olduğunu bildikleri için de bilerek hiçbir şey sormamışlardı. Can'ın psikopat dediği, korktuğu adam tam karşısındaydı Uzay'ın. Bebeğini üzdüğü için şu an bu adamı burada parçalamak istiyordu. Yumruklarını sıkmış bedeni ileriye doğru adım atacaktı ki Kerem ,ne yapacağını anlamış kolundan tutmuştu Uzay'ı. "Sakin ol yeri değil.''  diye, fısıldadı.

"Can nerede?!" diye sordu Uzay dişlerini sıkarak. 

Devran, karşısındaki genç adamın sinirli halini fark etmiş, bu adamla Can arasında nasıl bir bağlantı var anlayamamıştı.

" Sesinin ayarına dikkat et kısmıyım o sesini! Sen de kimsin? Can'dan sana ne?" Uzay, Devran'ın konuşmasıyla daha fazla dayanamamış yakasına yapışmıştı adamın.

"Delirsen ne olur lan! Siktirtme bana belanı! Can nerede?" deyip, yumruğunu Devran'ın suratına geçirince Devran, belindeki silahı çıkarıp Uzay'ın kafasına doğru tuttu.

"Devran koy o silahı beline yoksa sana yapacaklarımı çok iyi biliyorsun!" dediğinde Alpaslan, Devran burnundan soluyarak Uzay' a bakmaya devam etti. Sonra silahını yere doğru indirdi.

"Alpaslan bak beni delirtmeyin! Oğlum nerede? Kim bunlar? Oğlumla işleri ne?"

"Şimdi mi oğlun olduğu aklına geldi it! Can kaç haftadır kayıp sen bunca zaman neredeydin? Baba bu buradan gitsin yemin ederim geberteceğim ben bunu! "

"Sakin olun oturun yerinize! Uzay oğlum geç sen de otur şuraya!"

Herkes yerine oturunca Alpaslan derin bir nefes alıp kollarını masasına dayayarak konuşmaya başladı.

"Uzay, Devran Can'ın kaçırıldığından bugün haberi olmuş. Duyar duymaz da buraya geldi. Selçuk'u tanıyor. O yüzden Can'ı bulmamızda yardımı olabilir."

"Sizin Can ile işiniz ne? "diye sordu Devran, Kerem ile Uzay'a bakarak.

"Çok değer verdiğimiz bir arkadaşımız." dedi Kerem. Devran bu cevaptan çok tatmin olmasa da sesini çıkarmadan kafasını salladı. Demek oğlunun arkadaşları vardı onun için endişelenen. Üstelik onlar Alpaslan'ın oğlu.