Bora ile beraber yaşamaya başladıktan sonra Yağmur'la çok nadir zamanlarda görüşebilmiştik. Bora, benim evden çıkmamı pek istemiyordu. Şimdi ki aklım olsa asla ona bu kadar yüz vermezdim. Çoğunlukla telefonla görüşüyorduk ve onu çok fazla özlemiştim. Babamın nasıl biri olduğunu biliyordu ve bu konuda onun omzunda çok göz yaşı dökmüştüm.
Şuan ise tam kurtuldum ve mutlu bir hayatım var sanıyordu fakat.. Anlattıklarımın karşısında şok olmuştu. Dolu gözlerinin ardından belli belirsiz siniri göze çarpıyordu..
Yağmur: Lina.. Anlamıyorum. Neden?.. Neden bana bunca senedir her şey güzelmiş gibi anlatıyordun? Off! Hala inanamıyorum ya.. Aşağılık herif!
Gözlerinden adeta ateş püskürtüyordu.. Şuan tutmayacağımı bilse gider o pisliği öldürürdü.
Lina: O kadar kolay değildi işte.. Babamın evinden kovulma sebebim o adamken.. Ondan yakınmam saçma geliyordu. Sadece seni değil, ben kendimi de kandırıyordum Yağmur. O kadar çok düşünüyordum ki.. Tüm yaşadıklarımı. Çoğu zaman başımın ağrısından yataktan bile çıkamıyordum. Sanırım bu yüzden sıkıldı benden.. Ve bir başkasına aşık oldu.
Yağmur: O kadar kolay mı ya? Senin hayatını mahvetsin sonra da gidip başkasında derman arasın. Oh ne ala memleket! Onca yıl.. Onca emek.. Cidden, nasıl bu kadar kolay.. Aklım almıyor.
Lina: Artık.. Düşünmek bile istemiyorum.
Yağmur: Kızım sen delirdin mi? O herif senin hayatını mahvetti. Onun için evden kovuldun.. Sana kol kanat germesi gereken vakitte nasıl oluyor da başkalarına aşık olabiliyor? Of! Yok abi ya geçmiyor sinirim. Bu nasıl bir karaktersizlik?
Lina: Haklısın ama.. Ne yapmamı bekliyorsun? Bu saatten sonra ne için çaba göstereyim? Beni istemediğini bile bile.. Bir asalak gibi ona bağlı mı yaşayayım? Buna katlanamam.. Söylemekle en iyisini yaptı.
Yağmur: Evet.. Söylemekle en iyisini yaptı ama son 2 senedir bu şekilde davrandığını söyledin Bora'nın. Kendi de söylemiş zaten 2 senedir seni kendinden soğutmaya çalışıyormuş.. Yani seni onca zamandır aldatıyormuş zaten. Yaptığı pisliğin ciddiyetini bile tam kavrayamamış.. Senin gururunu 2 yıl boyunca ayaklar altına alıp seni hiç önemsemeden başka kadınlarla düşüp kalkmış. Gözlerinin içine baka baka..
Sözleri artık nasihatten çıkmıştı.. Bana acı veriyordu. Onun bir suçu yoktu evet.. Sadece arkadaşına yapılanlara katlanamıyordu ama daha fazla bu şekilde konuşmasına dayanamıyordum. Gözlerim dolu bir vaziyette yalvarırcasına ona baktım..
Lina: Söylediğin her kelimenin farkındayım.. Ama zaten şuan kötü bir durumdayım. En azından şuanlık gerçekleri duymak istemiyorum.. Çünkü hepsi zaten kafamın içinde dönüp duruyor.
Yağmur: Bak.. Kuzum benim, biliyorum acı çektiğini ama şuan seni teselli edip ezik ezik ağlamanı izleyemem. Lina.. Sen çok güçlü bir kadınsın. Buna, Onca sene yaşadıklarına rağmen nasıl ayakta kaldığını.. Nasıl savaştığını görünce emin oldum. O şerefsizin seni kaybettiğini.. Daha doğrusu senin gibi fedakar ve güzel bir kadını kaybettiğini anlaması lazım.. Bu kadar kolay kapanmamalı bu konu..
Lina: Ne yapmam gerekiyor peki? Bende gidip bir başka erkekle olup onun gözüne mi sokayım? Hayır! Asla onun seviyesine düşmem. Hem zamanla her şey daha iyi bir hal alır..
Yağmur: Öff..
Lina: Süper planın buydu değil mi? Ah.. Sen hiç değişmez misin?
Yağmur: Ama.. Yine de bir düşünsen mi?-
