Uzun bir süre daha sohbet ettikten sonra eve gitmek için bir taksi çağırdım. Attığım konum olmasa büyük ihtimalle bulamazdı burayı.
'Her şey için çok teşekkür ederim Ali. Seninle muhabbet bana düşündüğümden de daha iyi geldi.'
Ali: Rica ederim.. Ne zaman istersen buradayım. Hem telefon numaram da var artık sende. Ne zaman istersen ara.
'Mutlaka arayacağım.'
Dışarıdan korna sesi geldiğinde yerimden kalkmış ve kapıya ilerlemeye başlamıştım. Ali'ye dönüp kocaman sarıldım ve taksiye ilerleyip bindim. Gözden kaybolana kadar ona el sallamıştım. Gerçekten ona minnettarım. Şuan da kendimi o kadar iyi hissediyorum ki.. Hepsi tanımadığım bir adam sayesinde. O olmasaydı şuan da ne halde olurdum tahmin bile etmek istemiyorum. Çantamdan kulaklığımı çıkarıp sevdiğim bir şarkıyı dinlemeye başladım. Yoksa bu yol bitmez. Acaba ne kadar tutar buradan bizim ev.. Hadi be! Tüm paramı bu taksiye mi vereceğim şimdi ben! Offf! Şuan buna her şeyden çok üzülüyorum..
****
Taksici abi kulağıma kadar eğilmiş son gücüyle geldik diye bağırınca yerimden sıçrayarak uyandım. Lan ne bağırıyosun manyak herif! Yüzümü kırıştırıp gözlerimi ondan çektim. Taksimetre de yazan tutarı verip indim.
'Ruh hastası! Normal bir şekilde seslense uyanırdım zaten. Allah'ım Yarabb-'
Berk: Neye söyleniyorsun gene?
(Hafif sırıtarak bana yaklaşan bedeni görünce sinirimi bir kenara bırakmaya çalıştım.)
'Ya ruh hastası bir taksiciye denk geldim de. Uyuya kalmışım kulağımın dibinde bağırıyor geldik diye.'
Berk: Belki ilk seslenmelerinde duymamışsındır?
'Uykum hafiftir benim.'
Yağmur: Ya ne demezsin! Dibinde top patlasa arkana döner yatarsın lan sen!
Berk: Ahahahaahha!
'Aman beni gömmek için kapıda mı bekliyordunuz?'
Yağmur: Neredesin sen bakayım? Telefonları açmıyorsun?
'Bir soluklanayım anlatacağım.'
Yağmur: Hayır yani anlamıyorum. Süs olsun diye mi taşıyorsunuz siz bu telefonu?
'Noldu yavrum sana anaç duyguların mı azdı?'
Yağmur: Çok bil sen!
(İçeri hızlı hızlı adımlamaya başlayınca arkasından baka kaldım. Bir yandan ayakkabılarımı çıkarıp bir yandan söyleniyordum.)
'Kim sinir etti bunu?'
Berk: Sorma sırf dün onun istediği filmi açmadık diye sürekli saçma sapan şeyleri sebep bulup bizi azarlıyor. İşte sende nasibini aldın.
'Lan bu hiç çekilmez şimdi ya! Ben gitsem mi acaba evden?'
Berk: Yok öyle yağma! Biz dünden beri seni bekliyoruz şunu sustur diye.
(Dediği şeye kıkırdarken mutfaktan tiz sesi kulaklarımı kapamama sebep olmuştu.)
Yağmur: Neden kimse sofraya gelmiyor?!!
Berk: Ben asıl Barış'a acıyorum. Dünden beri yazık çocuğun rengi attı stresten. Nefes alsa bile suçlu. Ahahahaha!
'Aslında yesinler birbirlerini derdim ama eniştem daha çok genç..'
Barış: Lina! Hoş geldin!
(Sevinçle merdivenden inip bana koşmaya başladı. Durum gerçekten ciddi sanırım. Yağmur bazen gerçekten baya baya BAYA çekilmez olabiliyordu. Ve sanırım bundan en büyük nasibi Barış almıştı.)
'Ah be eniştem. Dağ gibi adam erimiş..'
Yağmur: KİME DİYORUM?!
Barış: Allah aşkına gidelim..
Berk'le beraber onların haline kahkaha atarak mutfağa girdik. Yağmur her yerine un bulaştırmış sofrada oturuyordu. Sanırım gene sinirini yemek yaparak atmaya çalışmış. Ama her zaman unuttuğu bir şey var. Oda Yağmur asla yemek yapamaz!
Bunu takibi bizimkilere söylemedim ve oturup sadece Berk ve Barış'ın tepkilerini izlemeye başladım. İkisi de aynı anda ağızlarına attıkları yemekle kıpkırmızı olmuşlardı. Berk ağzındakini direkt peçeteye çıkarıp öksürmeye başladı. Ama Barış, Yağmur direkt olarak ona baktığı için gözlerindeki yaşlara rağmen yutmuştu. Helal olsun be! Yağmur bu adam harbiden seni seviyor. Ben bile bu kadarını yapmazdım..
Yağmur: Nasıl olmuş aşkım?
Berk: Bu yemek bir çeşit suç aleti. Adamı öldürür lan bu!
Yağmur: BARIŞ! Aşkım benim. Nasıl yemek?
Barış: Eline sağlık a-aşkım.. Harika!
'Acıdım be..'
Berk'le beraber Barış'ın haline kahkaha atmaya başladığımızda Yağmur bizi öldürmek istercesine bakmaya başlamıştı. Bende hızla masadan kalkıp odama ilerlemeye başladım.
Boy aynasından kendi yansımama baktığımda üstüm başım saçım yüzüm.. Her şeyi salmışım be! Artık kendime gelsem iyi olucak! İlk olarak hemen bir duşa girmem gerekiyor sanırım..
