Mete'ye ne kadar da gereksiz surat yapmışım. Evet o bir mafya ama şuanda zerre kadar umrumda değil bu. Kollarının arasında verdiği huzurun keyfini çıkarıyordum. Ne o bir şey söylüyordu ne de ben.. Telefonumdan bildirim sesleri geldiğinde sadece kısıp yerine koymuştum çünkü bu anın bozulmasını asla istemiyorum. Ama Mete telefonumu alıp baktığında kasılan yüz hatlarıyla yerimde biraz doğruldum. O aynı anda oturma pozisyonuna geçerken hala telefonumda bir şeylere bakıyordu.
Mete: Berk efendiye bak sen!
'Ne yazmış?'
Bana hala bir şey söylemeden ekrana bakmaya devam edince telefonu elime aldım ve mesajlara baktım.
Gönderen: Yağmur
- Lina noldu?! Berk Mete'nin seni kolundan tutup sürüklediğini söyledi! İyi misin?!
Lina: İyiyim kanka. Bir konu hakkında tartıştık ama şuanda iyiyiz. Bu gece burada olacağım.
- Tamam kuşum.
Gönderen: Berk
-Lina iyi misin?! Neden gelmeme izin vermedin?! O sana bir şey yaptı mı?!
-Gelmemi ister misin?!
-Kızım cevap yazsana bak çıkıyorum!
-Lina!
Lina: Hayır gelmene gerek yok Berk. Mete ile konuştuk aramızdaki sorunu hallettik. Bu gece onunla kalacağım.
-Ne demek onunla kalacağım!
(Mete hemen yanımda konuşmaları sinirle izliyordu. Birden telefonu elimden alınca tepki veremedim.)
Lina: Evet benimle kalacak bilader! Bir sıkıntı mı var?!
-Telefonu Lina'ya ver Mete.
Lina: Allah Allah! Lan sen kimsin?!
Telefonu hızla elinden alıp ekranı kapattım. Sehpaya koyduktan sonra hala söylenen Mete'ye döndüm. Neden susmuyorsun be adam!
Mete: Kimden yüz buluyor kızım bu! Yok ne demekmiş onunla kalacağım! Lan ben bunu döverim bak! Hatta döveyim!
(Hızla kolundan tutup geri oturtturup gülerek onu izlemeye başladım. Şuan bir başkası onun bu halini görse korkardı muhtemelen. Ama bana o kadar tatlı geliyor ki..)
Mete: Ne gülüyorsun?!
Lina: Çok ponçiksin.
Mete: Pon- Ney!
Lina: Ahahahaha! Of Mete yaaa!
Mete: Oflama! O kim oluyor ya! Bak gene sinirlerim zirvelerde.
Lina: Beni kıskanman çok tatlııı!
Mete: Ney?..
Lina: Mete salak mısın?
Mete: Birde hakareti ben yiyorum. Bravo!
(Allah'ım ya! Birde mafya olacak. Bu senin kızgın halinse insanlar çok şanslı olmalılar. Ben ciddiye bile alamıyorum çünkü..)
Mete: Gülme! Orada kalmaya devam edemezsin'
(Dediği şeyle bir anda gülümsememi silip 'nedenmiş?' bakışı atmaya başladım.)
Mete: Hiç öyle bakma Lina! O şerefsiz hiçte arkadaşça yaklaşıyor gibi gelmedi bana.
Lina: Saçmalama Mete! Sadece benim için endişeleniyor.
Mete: Lan bak hala endişeleniyor diyor! O kim ki? Neden senin için endişelensin?!
