WATTYS 2020 BİLİM KURGU KAZANANI !
✓ Seri tamamlandı. Düzenlemede ve tüm bölümleri yayında. Düzenenlenen bölümlerin başlıkları farklı fontlardadır.
#1 bilim
#1 felsefe
#4 gizemgerilim
#1 gen
#1 isyan
#1 sciencefiction
#1 deney
34. yüzyılın başlarınd...
Not: Bölüm GEN serisinin ilk kitabının "Savaşın veliahtları" bölümüyle bağlantılı olarak yazılmıştır.
...GEN'DE DAHA ÖNCE...
"...Bizler yarım bırakılmış bir savaşın veliahtlarıyız." (GEN, Bölüm 54, Savaşın veliahtları)
***
Dolunayın ışığı siluete vurduğunda onun isyancı olmadığını anladı, Anka'ydı bu. Sessizce oturmuş dışarıyı izliyordu. Kaya yanına vardığında Anka ona döndü.
"Bu saatte dışarıda olmaman gerekiyor, Anka." dedi Kaya uyarıcı bir ses tonuyla. Anka omuz silkti ve önüne döndü.
"Senin de burada olmaman gerekiyor." Bir süre sessizlik oldu. Anka hala dışarıda görünen çam ağaçlarına bakıyordu. Kaya, artık dayanamayacağını fark etti ve sessizliği bozdu.
"Neden gittin ?"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(GIF: Elizabeth Aurora)
48. Bölüm Özel Şarkısı: Free, SVRCINA
Savaşın asıl esirleri
Gizemli adam, siyah mantosunu gökyüzünün üstüne sererken siyah mantolu bir başka kız toprak yolda ilerliyordu. Elinde ise siyah, parlak bir baston vardı.
Sokak ışıkları karanlık dar sokağı cılız bir ışıkla aydınlatmıştı. İlkbaharın sonlarında ılık bir akşamdı ve duyulan tek şey sokaktaki ağaçların arasına tünemiş baykuşun sesi ve kızın ayakkabılarının çakıllı toprak yola basarken çıkardığı hışırtılardı.
Kız açık kahverengi, büyük bir şatoyu andıran bir yapının önünde durdu.
Eski bir kapının önündeki tokmağı iki kere vurdu ve bekledi. Uzun bir süre sonra yaşlı bir kadın açtı kapıyı. Sokak lambalarından birinin ışığı kızın esmer yüzünü aydınlattı.
"Elizabeth?"
"İçeri gelebilir miyim?" Yaşlı kadın başını sallayarak kenara çekildi. Bu sırada otuzlu yaşlarında bir kadın daha belirdi kapıda.
"Aurora, hoş geldiniz."
"Burada olduğumun bilinmesini istemiyorum. US'u görmeye geldim." Kadın tedirginlikle gülümsedi ve eliyle içeriyi işaret etti.
"Nerede olduğunuz bilinmiyor sanıyordum."
"Bilinmiyor ve bilinmeyecek." diyerek kestirip attı Yağmur. Başındaki kapüşonu indirdiğinde tek yandan örülmüş saçları ortaya çıkmıştı.
