Ölümcül Miraslar : 2 : Kuzey İsyan

360 44 53
                                    

Ölümcül Miraslar: 2

Kuzey İsyan

Kuzey İsyan

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Yıl: 3030

||

Şebnem, önlerindeki büyük ateşin titreştirdiği görüntüyü izliyordu. Çevresine baktığında herkesin ondan birkaç adım ötede toplanmış olduğunu fark etti. Oturduğu yerden kalktı ve kalabalıkta gezdirdi gözlerini. Tilki'yi arıyordu. Hava karanlık olduğu için ateşin ardında neler döndüğünü seçemedi. Göz bebekleri hızla bu kalabalığın arasında gezinirken tanıdık bir yüzle karşılaştı. Bu, Tilki'nin yanındaki çocuktu. Şebnem, çocuğun kampın sonundaki siyah renkli bir kulübeye girdiğini görünce o tarafa doğru ilerlemeye başladı.

Aralık olan kapıdan yükselen sesler onu duraklattı. Kapıdan birkaç adım ötedeydi, gözleri bir tartışmanın ortasındaki Atlas'a ve Tilki'ye kenetlenmişti.

"Egemen abi." dedi Atlas sert bir sesle. Egemen, gözleri pencerede kenetliydi, düşünceli bakışlarını Atlas'a çevirip başını salladı.

Atlas Egemen'in yanındaki sandalyelerden birine oturdu. Saçlarını karıştırdı, gözlerini yere kenetledi.

"Konuşacak mısın artık?" dedi Egemen, düşük bir ses tonu ile. Atlas, yerdeki kahverengi gözlerini Tilki'ye çevirdi ve kaşlarını çattı.

"Dore için hiçbir şey yapmayacağımı biliyorsun değil mi?"

Şebnem'in kaşları çatıldı. Tanımadığı bu çocuk, neyin nesiydi, Tilki ile alakası neydi bilmiyordu. Soru işaretleri kafasını bulandırırken kapıdan birkaç adım daha uzaklaştı. Tilki'nin sinirle ayağa kalktığını Atlas'ın da aynı şekilde ayağa kalkıp hararetle bir şeyleri açıklamaya çalıştığını gördü.

Aralarında konuşulanları yarım yamalak duysa da Tilki sesini yükselttiğinde aralarındaki tartışmanın daha da alevlendiğini fark etti.

Tilki'nin "Seni ben yetiştirdim." dediğini duydu. Ellerini kapının kolonlarından birine dayadı.

"Sen, benden sonra İsyan'ı yöneteceksin."

Atlas'ın havada olan elleri iki yanına düştü. Sesi bir miktar yumuşamış olsa da hala daha yüksekti.

"Seni yüz üstü bırakmam Egemen abi. Ancak Dore'den olan kimseye de yardım etmem." Şebnem bir iki adım geriledi. Tartışmanın devamını duymak istemiyordu.

Tilki, aynı yüksek ve ürkütücü sesiyle

"Şebnem sandığın gibi biri değil Atlas. Dore'yi o yönetmiyor. Zamanında Dore'yi yönetenlerin yaptığı hataları o kızın üstüne yıkamazsın. O kızı da ben yetiştirdim." dedi.

"Ben, Şebnem'i tanımam. Tek bildiğim onun Anka'nın ve Kaya'nın kızı olduğu. Bu nedenle de ona güvenmiyorum. Küçükken,ailesiz kalmamın sebebi soy örgütleri ve malüvra. Bu nedenle de kimseyi affetmeyeceğim." Tilki kaşlarını çattı. Bulutlu gözleriyle önce Atlas'a baktı, sonra kapının hemen ardında beliren Şebnem ile göz göze geldi.

GEN | ÜÇLEMENİN TÜM KİTAPLARI düzenleniyorWhere stories live. Discover now