GECENİN IŞIĞI

17. BÖLÜM

(Multide; Işın'ın akşam yemeğinde giydikleri.)
Keyifli okumalar. Satır arası yorumlar!!!

--

Gece Fredy'nin arkasından koşarken ben de onu takip ediyordum. Döver falan valla Fredy on yıl başıma kakardı. Gece kapıyı kırar gibi açtı ve içeri daldı.

"Sonunda be Gece," deyip oyun kolunu Geceye fırlattı.

"Seni var ya!" Resmen  tıslamıştı Gece.

"Gece lütfen," dedim.

"Tamam sen çık," deyip koltuğa oturdu. Onu ikiletmeden çıktım.

Ulan Fredy ne güzel itiraf ediyordum içine sıçtın hee.
Bir daha cesaretimi nasıl toplarım bilmiyorum. Ama olacaktı. Yakın bir zamanda itiraf edecektim. Belki Gece itirafım karşısında bana karşı daha ılımlı olurdu. Ki olacağını söylüyordu. Ama öyle basit bir şey olmasını istemiyorum. Akılda kalması gerekiyor. Dediğim gibi yatıp kalkıp hatırlayacak.  Nasıl bir şey olabilir? Aklıma hiçbir şey gelmiyor. Bu konu üzerinde çalışmalıyım. Şöyle güzel bir akşam yemeği hazırlasam... üzerime güzel bir şeyler giysem. Kırmızı... Seksi. Ama bu defa Gece azıtır. Ben zararlı çıkarım. Ne yapayım güzel olmam da şart yani. Evet evet ona güzel bir akşam yemeği hazırlayacağım. Güzel olacağım. Ama önce Geceyi evden göndermem gerekiyordu ve Fredy'i de tabii ki. Bunun için Fredy ile anlaşma yapacaktım. Plan hazır geriye sadece uygulamak kaldı.

••

"Falla kusen kurtarmas."

"Allah seni bildiği gibi yapsın. Geri zekalı param mı var benim," deyip kafasına geçirdim. İyi ki bir şey istedim bir ağlamadığı kalmıştı yapmamak için.

"Bak kusen Gece şok asapii durduk yere as dağa çenemii kırıyordu. Beni de anla," deyince ona hak vermiştim.

"Ya kuzen sen bir şey demezsen o sana durduk yere çatmaz." Oflayıp başını salladı.

"Tamam götüreceğim," deyince derin bir oh çektim.

"Hadi çabuk götür,"
deyip onu ittim koltuktan.

Fredy merdivenleri koşarak çıktı. Ben de tek kız arkadaşım Sinem'i aradım. Bir Sinem bir de Anıl vardı zaten. Anıl'ı bu eve çağırsam Gece beni fena yapardı o yüzden Sinem'i çağıracaktım. O benim için gerçek dost niteliğindeydi. Üniversite için gelmişti İstanbul'a. Ailesi yanında yoktu. İlk bir hafta bizde kalmıştı. Daha sonra annem ona bir arkadaşının evini bulmuştu ve şimdi orada yaşıyor. Telefonumdan Sinem'in numarasını bulup tuşladım.

"Buyrun." Ah tabi yeni numaram kayıtlı değildi.

"Sinem benim Işık."

"Işık sen numaranı mı değiştirdin? Kimin bu numara?" diye sordu merakla.

"Benim bu numara. Sen onu bunu bırak hemen vereceğim adrese gel."

"Kızım finallere çalışıyorum."

"Sinem ayda yılda bir kere işim düştü. Tamam ya gelme," diye blöf yaptım. Hiç dayanamaz böyle şeylere.

"Vicdanıma lanet girsin. Geliyorum mesaj at adresi," deyince hemen kapattım ve adresi attım. Kendime güzel bir kıyafet almalıydım. Ama param yoktu işte. Fredy'den istesem benden farkı yoktu. Geceden isteyecektim mecburen. Sonuçta onun içindi her şey. Merdivenleri inen ikiliyi görünce hemen kendime çeki düzen verdim. Fredy ve Gece üzerlerini giymişlerdi. Sanırım gidiyorlardı.

"Işık kusen bis çıkıyorus," dedi Fredy.

"Tamam sen çık ben Geceye bir şey diyeceğim," deyince Fredy kaş göz hareketleri ile saçma sapan imalarda bulundu. Gecenin bir bakışı onu dışarı çıkarmaya yetmişti. Gecenin yanına yaklaştım.