Bu da nesi? Şakaklarımı ovuşturdum. Bu ses nereden geliyordu? Zihnim artık tüm bunları kaldıramıyordu.
"Uyuyalım mı?" diye sordu kafamı okşarken. Başımı salladım. Tam koltuktan kalkacaktım ki bir anda kendimi kucağında buldum.
"Ne yapıyorsun?" derken sırıtmamı engelleyemiyordum.
"Seni taşıyorum."
Gözlerime devirdim ve anında kıçıma bir şaplak indi.
"Çok etkilendin filmden galiba?" Soruma cevap verirken sırıtıyordu.
"Çook."
Merdivenleri tırmanırken gözlerini gözlerimden ayırmadı ve dudaklarımı öptü. Uzun uzun. Kollarımı boynuna dolamıştım.
"Hâlâ kuş gibisin," dedi dudaklarımız ayrılınca.
"Sen bir de beni 2-3 ay sonra gör," deyip o senaryo gözümün önüne gelince başımı iki yana sallayıp dişlerimi sıktım.
"Öyle de seveceğim seni."
"Beğenmeyeceksin beni." Bunu söylerken dudak bükmüştüm.
Odanın kapısını tek eliyle açıp içeri soktu bizi. Ayağıyla kapatıp yatağa doğru yürüdü.
"Yanılıyorsun."
"Duba gibi olacağım."
"Her halinle aşığım sana."
Gözlerimin içi gülüyordu. Bunu fark etmiş olacak ki o da sırıtıyordu.
YENİ BÖLÜMÜ EN KISA ZAMANDA ATMAYA ÇALIŞACAĞIM. ŞU AN ATMAMAMIN SEBEBİ UZUN BİR BÖLÜM ATMAK İSTEMEM. BUNU ANLAYIŞLA KARŞILAYIN LÜTFEN. HERKESE İYİ GECELER. SİZİ SEVİYORUM. ❤️❤️
YOU ARE READING
GECENİN IŞIĞI
General FictionGenel Kurgu #1 Bir adam düşünün, hayatının tüm dönemlerini karanlık işlerle geçiren ve geçmişinin izlerini hâlâ üzerinde taşıyan... Bir de kadın düşünün, şu yaşına kadar sersefil büyüyen ve babasının hastalığı yüzünden yüklü bir miktarda paraya ihti...