GECENİN IŞIĞI

121. BÖLÜM

KEYİFLİ OKUMALAR
SINIR 1700 YORUM VE 1700 VOTE
••

"İstersen annemleri arayıp başka bir gün gelmelerini söyleyebilirim."

Şirketten geldiğimizden beri kendimi o kadar yorgun hissediyordum ki kımıldayacak halim yoktu. Gece de gözlerime hafif hafif alayla bakarken sinirlenmemek elde değildi.

"Saçmalama. Çok ayıp olur. Birkaç saat dinlensem kendime gelirim."

Hâlâ pis pis sırıtıyor uyuz herif. Bu halde olmamın sebebi kendisi değil sanki. Onda en ufak bir yorgunluk belirtisi yok. Turp gibi maşallah.

"Sen bilirsin. Annemler de birkaç saate gelmiş olurlar zaten. Ben de bu arada telekonferansımı yapayım. Sana iyi dinlenmeler."

Bana göz kırpıp odadan çıktı. Hazır Ayaz da uyuyorken ben de biraz dinlensem iyi olacak. Aksi halde yorgunluktan misafirlerimizi karşılayamayacaktım.

••

Bir saat de olsa uyumak iyi gelmişti. Aslında daha fazla da uyurdum ama yataktaki hareketlenme ve ardından göğüslerime saldıran eller yüzünden uykumdan uyandım. Baba oğul yatağa uzanmış uyanmamı bekliyorlardı. Gece Ayaz'ı göğsünün üstüne yatırmıştı.

"Küçük beyimiz acıkmış annesi."

Gözlerimi ovuşturup Ayaz'ı kucağıma aldım. Garip garip sesler çıkarıp ellerini hareket ettirdi. Konuşsa neler anlatacak kim bilir. Böyle enterasan sesler çıkarmaya bayılıyordu.

"Acıkmış mı benim oğlum?"

Sanki beni anlıyormuş gibi ellerini göğüslerime götürdü. Göğüs ucum sızladığına göre Ayaz gerçekten çok acıkmıştı. Hemen tişörtümü sıyırdım ve karnını doyurmaya başladım. Vakit geçtikçe artık eğlencesine göğsümle oynuyordu. Doysa bile oyun oynamaya bayılıyordu.

"Güzelim artık kalksak iyi olur. Bizimkiler birazdan gelirler."

Tamam anlamında kafamı sallayıp Ayaz'ı ona verdim ve doğruldum. Üzerimde penye şortum ve tişörtüm vardı. Altımdakini değiştirmek için giyinme odama gittim. Sade bir kot pantolon giyip odaya tekrar döndüm.

"Hadi inelim."

Uzun zamandır evde misafir ağırlamıyorduk. Epeydir de Melek anneyi görmemiştim. Ayaz doğduktan sonra hayatım evimden ibaretti sanki. Dışarıda da bir hayat olduğunu unutmuş gibiydim.

Akşam yemeği çoktan hazırlanmıştı. Masayı görünce fark ettim acıktığımı. Leyla muhteşem şeyler hazırlamıştı. Tek başına bu kadar işin üstesinden geliyor olması takdire şayandı gerçekten.

"Leyla'nın tüm işlere tek başına yetiştiğini fark ediyor musun?"

Gece omuz silkti.

"Fazlasıyla alıyor karşılığını."

Neden sadece maddi boyutuna bakıyor ki? Her şeyden önce kocaman bir evin tüm işlerine tek başına koşmak normal bir insanın harcı değildi. Şahsen ben zorlanırdım. Yani Leyla bu konuda gerçekten çok başarılıydı. Tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de Ayaz ile de ilgileniyordu. Bizim en kısa zamanda eve bir yardımcı daha almamız gerekiyor ve bir de Ayaz için dadı.