နတ်နဂါးစစ်သည်

အခန်း 23+24(လိမ္မာပါးနပ်တဲ့ရဲ)

နတ်နဂါးစစ်သည်
အပိုင်း ၂၃
( လိမ္မာပါးနပ်တဲ့ရဲ )

ရွှေဆွဲကြိုးနှင့်လူက သူ့လူများကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထူလိုက်၏။ လူတစ်ဦးက စိုးရိမ်နေဟန်နှင့် မေးလိုက်သည်။

"အကိုမင် ... အကိုပေါင်ကို ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လို ရှင်းပြကြမလဲ။ သခင်လေးယွမ်တို့ ကျေနပ်သွားအောင် ဒီနေ့ည အဲဒီငနဲ တစ်ကိုယ်လုံး ဒဏ်ရာဗရပွနဲ့ ဖြစ်အောင် ဆော်ခဲ့ဖို့ ကျွန်တော်တို့ကို အမိန့်ပေးထားတာ။ အခုကျတော့ ကျွန်တော်တို့က ပိုက်ဆံပဲ ယူပြီး ဘာမှ မလုပ်ဘူးလို့ သူ ထင်သွားတော့မယ်"

ရွှေဆွဲကြိုးနှင့်လူသည်လည်း နှာဝတွင် ခပ်နွေးနွေး အထိအတွေ့ကို ခံစားနေရ၏။ သူ နှာခေါင်းကို သုတ်လိုက်သည်။ သူ မကြည့်ဘဲနှင့် နှာခေါင်းသွေးထွက်နေမှန်း သိသည်. သူ ကျိန်ဆဲလိုက်၏။

"ဒီငနဲက အတော်ကြမ်းတယ်။ အကိုပေါင်ကို ပြောလိုက် ... အဲဒီလူက အကြမ်းနည်းသုံးလို့ မရဘူး။ အနုနည်းနဲ့ ထိန်းသိမ်းမှ ရမယ့်လူလို့။ ပြီးတော့ အခု တောင်ပိုင်းတံခါးဝ ပိုင်နက်မှာ ပတ်တရောင် လှည့်နေတာ။ သူတို့ကို ကြိုပြောထားလိုက် ... အဲဒါက ငါတို့ အခမဲ့ လုပ်ပေးနိုင်တာပဲ"

ရှုချန်းက ပင်လယ်ကမ်းစပ်ရှိ ပင်လယ်စာဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့သွားကာ အားဖြည့်အချိုရည် တစ်ဗူး ဝယ်လိုက်၏။ တစ်ဗူးလုံး တစ်ကျိုက်တည်း မော့သောက်လိုက်မှ အတော်ကလေး လန်းဆန်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ မကြာခင်က ပြီးဆုံးခဲ့သော တိုက်ပွဲကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ အံ့မခန်း ခံစားနေရသလို သူ့ခွန်အား အဘယ်မျှအထိ ကျဆင်းခဲ့ကြောင်းကိုပါ သတိမူမိခဲ့၏။ အနိမ့်ဆုံး စွမ်းအား၊ လျှင်မြန်မှုနှင့် တုံ့ပြန်ပုံ အရှိန်နှုန်းတို့အား ပြောရလျှင် သူ့အဆင့်က A မှ C သို့ ထိုးကျခဲ့ပြီဟု ဆိုရနိုင်သည်။ အဆင့်ကြီးနှစ်ဆင့် ကျဆင်းသွားသည့်တိုင် သူ့ဦးနှောက်က အချက်အလက်များကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် လေ့လာနိုင်ပြီး ဆုံးဖြတ်ချက် ချနိုင်သေး၏။ သို့သော် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကမူ စိတ်သွားတိုင်း မလိုက်နိုင်တော့ချေ။ ယခုတော့ မရှင်းပြတတ်သော မသိစိတ်၏ စေ့ဆော်ထိန်းချုပ်မှုကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက လိပ်ပြာဓားမြှောင်က သူ့နောက်ကျောထဲ စိုက်ဝင်နေမည် ဖြစ်၏။