73+74( မတူညီသော အတွေးကိုယ်စီ )

109 10 0
                                    

နတ်နဂါးစစ်သည်
အခန်း ၇၃
( မတူညီသော အတွေးကိုယ်စီ )

လင်ချူရွယ်သည် သူမနှင့် ရှုချန်းတို့အကြောင်း အခြားသူများ သိမည်ကို ဂရုမစိုက်အားတော့ချေ။ သူမအား ဝန်းရံထားသော ရဲများကို တွန်းဖယ်ကာ ရှုချန်းရှိရာထံသို့ စိုးရိမ်တကြီး ပြေးသွားတော့သည်။

"ရှုချန်း... ရှုချန်း..."

ယန်ကျင်းနှင့် အခြားသူများလည်း ရှုချန်းရှိရာဆီသို့ ချက်ချင်းပင် ပြေးလာခဲ့ကြသည်။ ဓားထိုးခံရသော ဒဏ်ရာတဝိုက်တွင် သွေးများ ယိုစီးကျနေပေသည်။

"ဆရာဝန်..."

ဆရာဝန်နှင့် အခြားသူများ ချက်ချင်း ပြေးလာကာ ရှုချန်းကို ထမ်းစင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်၏။ လင်ချူရွယ်သည် ရှုချန်း၏ လက်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်နေသည်။

"ကျေးဇူးပြုပြီး လက်ကို လွှတ်ပေးပါ... သူ့ကို ဆေးရုံပို့ရဦးမယ်..."

"ကျွန်မလည်း လိုက်မယ်..."

ယန်ကျင်းလည်း ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်းများကို တချက်ကြည့်ပြီးမှ လင်ချူရွယ်အား ပြောမရမှန်းသိ၍ လူနာတင်ယာဉ်ပေါ်သို့ လိုက်ပါစေခဲ့သည်။

စာရွက်တရွက်ကဲ့သို့ ဖြူဖျော့နေပြီဖြစ်သော ရှုချန်း၏ မျက်နှာကို ကြည့်ကာ လင်ချူရွယ် လွန်စွာ စိုးရိမ်နေမိသည်။ သူမသည် ရှုချန်း၏ လက်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး "ရှုချန်း... နင် ပြောင်းလဲသွားပြီ..." ဟု ပြောလိုက်သည်။

လင်ချူရွယ်၏ မျက်နှာထက်တွင် အပြုံးတပွင့် ပေါ်လာသည်။ ကြည်နူးမှုတို့ ပြည့်နေသည့် အပြုံး။

"နင့်မှာ သိမ်ငယ်စိတ် မရှိတော့ဘူး... တကယ့်ယောက်ျားတယောက် ဖြစ်လာပြီ... ငါ ဒီနေ့ကို အကြာကြီး စောင့်နေခဲ့ရတာ သိရဲ့လား... နင် ယုံကြည်မှုတွေရှိလာတဲ့နေ့... ငါဟာ နင့်ရဲ့ ဇနီးဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကို တကမ္ဘာလုံးကို ကြေညာနိုင်တဲ့နေ့ကို ငါအမြဲတမ်း စောင့်မျှော်နေခဲ့တာ... ဒီနေ့တော့ ရောက်လာပြီထင်တယ်... ငါ့ကို တသက်လုံး ပျော်ရွှင်အောင် ထားနိုင်တယ်ဆိုတာ နင့်ကိုယ်နင် သိလာတဲ့နေ့ကို ငါ စောင့်နေခဲ့တာ..."

နတ်နဂါးစစ်သည်Where stories live. Discover now