နတ်နဂါးစစ်သည်

အခန်း 31+32(ဂိုဏ်းလေးဂိုဏ်း၏နောက်ခံ)

နတ်နဂါးစစ်သည်
အပိုင်း ၃၁ - ဂိုဏ်းလေးဂိုဏ်း၏ နောက်ခံအင်အား

ရဲစခန်းသို့ ရှူချန်းရောက်သည့်အခါ လှည့်ကင်းနေရာ ပြောင်းလဲပေးသည့် ကြီးကြပ်ရေးမှူး၏ စေတနာကို သဘောပေါက်တော့သည်။ ထို့အပြင် သခင်လေးယွမ်နှင့် တခြားလူငယ်များ၏ မိဘများမှာ အဆုံး၌ နောက်ခံကောင်းကောင်းနှင့် ချိတ်ဆက်မိသွားဟန်နှင့် ၎င်းတို့၏ သားများကို အချုပ်ခန်းအတွင်းမှ ခေါ်ထုတ်ရန် ပြင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လူချမ်းသာကလေးများအား သုံးရက်ခန့် ထိန်းသိမ်းပြီးသည် ဖြစ်၍ လုံလောက်ပြီဟုလည်း အထက်မှ အရာရှိလူကြီးမင်းများက သဘောထားကြသည်။ လူငယ်လေးများအနေဖြင့် အချုပ်ခန်းအတွင်း မိမိတို့၏ အပြစ်များကို ဆင်ခြင်မိလောက်ပြီဟုလည်း သဘောရ၍ ပြန်လွှတ်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။

တာဝန်ချိန် အပြောင်းအလဲ အတွက် သတင်းပို့ရန် ရှူချန်း ဝင်လာသည့်အချိန် သခင်လေးများ၏ ရှေ့နေများမှာလည်း ဒဏ်ကြေးများကို ပေးဆောင်၍ လိုအပ်သည့် စာရွက်စာတမ်းများကို လက်မှတ်ထိုးပေးနေကြသည်။
အချုပ်ခန်းမှ ထွက်လာကြသော သခင်လေးယွမ်နှင့် အဖွဲ့မှာ ကျောများကို ဆန့်ထုတ်ရင်း အညောင်းအညာ ဖြေနေကြ၏။ လမ်းလျှောက်ဝင်လာသော ရှူချန်းကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ရုတ်ချည်း ပြေးသွားပြီး အဝတ်လဲခန်းတွင်း ဝင်မည့် ရှူချန်း၏ လမ်းကို ပိတ်ဆို့လိုက်ကြသည်။

တာဝန်ကျအရာရှိက အော်ပြောလေတော့သည်။
"မင်းတို့ ဘာလုပ်ကြတာလဲ"

မှန်ပေသည်။ ထိုလူငယ်လေးများသည် နေ့ခင်းကြောင်တောင် ရဲစခန်းအတွင်း၌ ရဲအရာရှိတစ်ဦးကို အနိုင်ကျင့်စော်ကားရန် ကြံရွယ်နေကြခြင်း ဖြစ်၏။ သို့သော် သူတို့မှာ စိတ်ရှိလျှင်ပင် ဘာမှမတတ်နိုင်သည့် အခြေအနေ ဖြစ်၏။ သို့နှင့် သခင်လေးယွမ်မှာ ရှူချန်းအား စူးစူးရဲရဲကြည့်ရင်း လေးနက်သော လေသံဖြင့် ပြောဆိုလိုက်သည်။

"ညဆိုင်းဆင်းရဲတဲ့ သတ္တိ မင်းမှာ ရှိပါစေဦးလို့ ငါ မျှော်လင့်တယ်"
သို့သော် ရှူချန်းက သခင်လေးများကို ဂရုမစိုက်ချေ။

"မင်းတို့ အပြူအမူကို ပြင်ဆင်မယ်လို့ ငါ မျှော်လင့်တယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ဒီကို အလည်လာတဲ့အခါ သုံးရက်တည်းနဲ့ ပြန်ထွက်လို့ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး"
နဘေးမှ တခြားသော သခင်လေးများက နှာခေါင်းရှုံ့ရင်း ပြန်ပြောလိုက်၏။