နတ်နဂါးစစ်သည်

အပိုင်း - ၂၄၅ + ၂၄၆ + ၂၄၇( ငါ တောင်းပန်ဖို့ ရွေးချယ်တယ် )

နတ်နဂါးစစ်သည်

အပိုင်း - ၂၄၅

( ငါ တောင်းပန်ဖို့ ရွေးချယ်တယ် )

ညအချိန်တွင် ဟူပင်းက မိသားစု၏ အော်ဒီကားလေးကို ဇိမ်ခံကားများ ပြည့်နှက်နေသည့် ကလပ်တခုသို့ မောင်းနှင်လာခဲ့သည်။ ကလပ်တွင်ရှိနေသော လုံခြုံရေးအစောင့်က သူ့ကို မတားဆီး မရပ်တန့်ရဲချေ။ ဟူပင်းက ကားထဲမှ ထွက်ပြီးနောက် ကားသော့ကို လုံခြုံရေးအစောင့်ထံ ပစ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ သူက ကလပ်၏ အပေါ်ဆုံးထပ်သို့ တက်သွားခဲ့သည်။

ဟူပင်းက ဆူညံနေသောခန်းမကို ဖြတ်လျှောက်လာခဲ့သည်။ ခန်းမထဲတွင် များစွာသော အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီးများ ရှိနေကြသည်။ အမျိုးသမီး အရေအတွက်က အမျိုးသားများထက်ပင် ပို၍ များပြားပေလိမ့်မည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ ဤနေရာတွင် ရှိနေသော တေးဂီတက ပြင်ပတွင်ရှိနေသည့် နိုက်ကလပ်များကဲ့သို့ ဆူညံလှသည်တော့ မဟုတ်။

တေးဂီတက ကိုယ်ပိုင်စတိုင်တခု ရှိနေခဲ့သည်။ ခန်းမထဲတွင် အရောင်စုံ မီးလေးများလည်း ခပ်ဖျော့ဖျော့ လင်းနေ၏။ ခန်းမထဲရှိ အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီးများမှာ ဝိုင်နီထည့်ထားသော ဖန်ခွက်လေးများ အသီးသီးကိုင်ရင်း တဦးနှင့်တဦး စကားစမြည် ပြောဆိုနေကြသည်။ တဦးနှင့်တဦး ဖက်၍ ကနေသော အမျိုးသမီးများလည်း အများအပြား ရှိကြသည်။

ဟူပင်းက အခန်း ၈၈ သို့ တိုက်ရိုက်ပင်သွားခဲ့ပြီး မိန်းမလှလေးများနှင့် ဖက်လျက် နမ်းရှုံ့နေကြသော လူငယ်လေးများကို မြင်လိုက်ရသည်။ ဟူပင်း ဝင်လာသည်ကို မြင်သည့်အခါ ထိုလူငယ်လေးများက မိန်းမလှလေးများကို တင်ပါးပုတ်၍ အပြင် ထွက်သွားခိုင်းလိုက်ကြသည်။

အခန်းထောင့်စွန်းတွင်တော့ စကားတလုံးမှမပြောဘဲ မတ်တပ်ရပ်နေသော လူတဦးရှိနေသည်။ ထိုသူက သေသပ်ကျနသော အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ဝတ်စုံပြည့် ဝတ်ဆင်ထားခဲ့သည်။ ထိုသူက အခန်းထောင့်စွန်းတွင် မတ်တပ်ရပ်နေပြီး ထိုင်ခုံ၌ပင် ဝင်မထိုင်ရဲချေ။

ထိုသူက ဟူပင်းကို အကြောက်တရားများ ပြည့်နှက်နေသည့် မျက်ဝန်းဖြင့် လှမ်းကြည့်နေခဲ့သည်။ ထိုသူက အောင်းလီဖြစ်သည်။ အောင်းလီက ဝီရိယ စောလွန်းစွာပင် တောင်းပန်ရန် ရောက်ရှိလာခြင်းပင်။