နတ်နဂါးစစ်သည်

၁၆၇( ရှန်ယောင် ချန်ခဲ့သော စာတစ်စောင် )

နတ်နဂါးစစ်သည်

အခန်း ၁၆၇

( ရှန်ယောင် ချန်ခဲ့သော စာတစ်စောင် )

မောင်ဖြစ်သူထံမှ ဆရာကြီးလုပ်ခြင်းကို ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ယနေ့တွင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့်အတွက် လင်ချူရွယ် တစ်ယောက် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်မိသွား၏။ မှန်ထဲမှ သူမကိုယ်သူမ ပြန်ကြည့်နေမိသည်။ စင်မြင့်ပေါ်ရှိ လှပသည့် မင်းသမီးတစ်ဦးဘဝမှာ သူမ လိုချင်သည့်အရာ မဟုတ်မှန်း သူမ သိခဲ့၏။ ထို့အပြင် သူမနှင့် ရှုချန်းအကြား နားလည်မှုတို့ လွဲမှားနေခြင်းက နှစ်ဦးသား ဝေးကွာသည်ထက် ဝေးကွာစေလာကြောင်း တွေးတောကာ သက်ပြင်းချမိ၏။

ဖုန်းချပြီးနောက် မှိုင်တွေတွေဖြစ်နေသော လင်ချူရွယ်ကို လက်ထောက်က ...

"ဘာဖြစ်လို့လဲ... ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး စိတ်မကြည်တော့တာလဲ..."

လင်ချူရွယ် ခေါင်းခါလိုက်၏။

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..."

ထိုအချိန်တွင် သူမ၏ဖုန်း ထပ်မြည်လာပြန်သည်။ ဖုန်းခေါ်ဆိုသူကို ကြည့်လိုက်ရာ လင်ချူရွယ် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွား၏။ ရှန်ယောင်ထံမှ ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ သူမ ဖုန်းကောက်ကိုင်လိုက်သည်နှင့် ရှန်ယောင်က သူမနှင့် တွေ့ဆုံလိုကြောင်း ပြောလိုက်သည်။ သူမ ထွက်ခွာသွားတော့မည်ဖြစ်၍ လင်ချူရွယ်ကို နှုတ်ဆက်လိုခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

"ကောင်းပြီလေ... အခု နင်ဘယ်မှာလဲ... ငါ နင့်ဆီ လာခဲ့မယ်..."

လင်ချူရွယ် ပြောလိုက်၏။

"တော်ပါတော့... ငါ နောက်တစ်ခါ အရှုပ်ထုပ်ထဲ မပါချင်တော့ပါဘူး... ငါ့ရဲ့ အားလပ်ရက် နောက်ဆုံးနေ့လေးမှာ နင့်ပရိသတ်တွေ လိုက်ဖမ်းတာ မခံချင်တော့ဘူး... ငါ နင့်ကုမ္ပဏီက ကော်ဖီဆိုင်ကို လာခဲ့လိုက်မယ်လေ..."

ရှန်ယောင် ပြုံးကာပြောလိုက်ပြီး ဖုန်းချလိုက်၏။

လင်ချူရွယ်လည်း ပစ္စည်းများကို ထုပ်ပိုးကာ ကုမ္ပဏီ၏ ကော်ဖီဆိုင်သို့ သွားခဲ့သည်။

ကော်ဖီဆိုင်လေး၏ ထောင့်ဆုံးဝိုင်းတွင် ထိုင်နေသော မိန်းမချောလေးနှစ်ဦးမှာ ဆိုင်တစ်ခုလုံးအတွက် အာရုံစိုက်စရာ မြင်ကွင်းတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့၏။ သို့သော် ထိုမိန်းမချောလေးနှစ်ဦး ပြောဆိုနေသည့် အကြောင်းအရာမှာ ယောက်ျားတစ်ဦး၏ အကြောင်း ဖြစ်နေပေသည်။