İğneyle kuyu kazan bir zamanın gebeliğiyiz
Batan yerden beş can birden filizlenip
Toprağın petrolünde feda edilen nesildeniz
Ölüm, tatlı bir uyku
Anne bağrında yüreği yaralı bir ninni dense de
Soğuk beyaz evrenlerde kaybolan yıldızın izleriyiz
Bir görünüp yarıya bölünen kaburgaların kuşandığı kılıflarda
Kulakları kesilip göğsüne dikilmiş bez bebekleriz
Hatalar, örülen saçlarımızı geçmiş omurgamızdan kıvrılırken
Dizlerine kadar yalana batmış iskeleyiz
Sen gaflet uykusundaki obur hayalci!
Gevelediğin kelimelerle dolu heybeni al da git buralardan
Boynumuzda bir urgan ki sorma!
Nereye çekilsek direnemeyiz...
YOU ARE READING
Kara Kalem
Poesiİçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdek...
