Buram buram sigara koksam ne olacak be adam?
İçim leş gibi çürümüşlük koktuktan sonra.
Bir parça nane yetse de o kokuya,
Söyle be adam!
Ne lazım içimdeki çürümüş insanlığın kokusunu bastırmaya?
Boş ver sen beni be adam.
Yak art arda bir, iki, üç sigara.
Çek derin derin ciğerlerine o lanet zehri,
Keyfine vara vara.
Sanki zehirli zihinler içinde hapsolmamış,
Katran karası benliklerde yok olmamışçasına çek.
Hiç duman altı bedenlerin ortasında yalnızlığın dibine vurmamışçasına çek.
Çek işte be adam!
Bir nefeste benim için çek o lanet zehri.
Körpe ciğerlerini sende karaya bula.
Zehirli insanlığının renginde olsun ciğerlerinde senin gibi sonunda.
YOU ARE READING
Kara Kalem
Poetryİçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdek...
