Bir parça karanlık yaktım içimde bugün.
Yine aydınlık sandılar pencerelerimi.
Aralık perdelerim de dolandı da gözleri,
Cesaretini toplayıp da soramadı biri yine bugünde 'neden bu karanlık' diye.
Fakirlikten bellediler ya karanlığımı,
Kendi aydınlıklarından utanıp da soramadılar belki de.
Sadaka verir gibi ışık verdiler de, bir parça kimse veremediler yine bugünde.
YOU ARE READING
Kara Kalem
Poetryİçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdek...
