Kara Kalem

* Bazı Geceler Öyle Özlüyorum Ki Seni *

Bazı geceler öyle özlüyorum ki seni...
Sinmemiş kokunu buluyorum, yastığımın en kuytu köşesinde.
Olmayan kıyafetlerine sarılıp uyuyorum mesela.
Ya da paylaşmadığımız diş fırçasının olduğu rafa takılıp kalıyor gözlerim.
İşte bazı geceler,
Kitap satırları ya da film kareleri yetmiyor yalnızlığı yormaya.
En ağırından dayak atasım geliyor, her bir hatırama...
Oda yetmiyor ya.

Sonra bazı geceler, öyle özlüyorum ki seni.
Anılardan kısa metrajlı filmler yapıyorum kendime,
Birbirimize taktığımız lakaplardan minik şarkılar,
Ya da sana olan aşkımı anlatan sayfa sayfa şiirler yazıyorum.
Bir de, bu aralar serpme saatlerde seviyorum seni.
Öyle sadece gece yetmiyor, gündüzün demlerinde de hayalin benle dolanıp duruyor...
Ne zaman tökezlesem, gölgem yerine hayalin tutuyor beni ayakta.
Ne zaman bitti desem,
Rüyalarıma giriyorsun ya!
Hayat vuruyor en sert tokadını işte o anda.
Her düşüşümde ellerin değil, yokluğun kaldırıyor beni ayağa.
Gözyaşlarımı parmakların silmiyor mesela.
Anılar, kağıt mendil oluyor akan gözyaşlarıma.
En kötüsü de kullanıp atamıyorum ya,
Her seferinde kurutup kurutup yeniden basıyorum, kanayan yaralarıma.

Sonra,
Sıcak bir yer bulmak umuduyla sığındığım kuytuda; dizlerimi karnıma çekip, başımı gömüyorum koynuma.
Koca dünyada daha da küçücük oluyorum bir anda.
Unuttuğun için unutulmak istiyorum bazen, serin havalarda.
Ya da hatırlanmak için debeleniyorum, karabasanlı gecelerde.
Böyle gecelerde dönsen diyorum.
Dönsen de sarılsam, çok yerde kaplamam.
Küçücüğüm ben, küçüğünüm.
Sen yeter ki iste!
Duvarlarım, yaralarım, şiirlerim...
Hepsini bırakırım.
Sığarım benim için açtığın kalp boşluğuna.

İşte bazı geceler özlemek ağır geliyor,
Hem kalemime, hem yüreğime...
Sesim çatlıyor arada bir, kelimeler takılıp kalıyor boğazıma,
Acı acı öksürürken ben, resimlerin dökülüyor gözyaşlarıyla...
Belki, belki diyerek dizdiğim umutlar silsilesi vuruyor her seferinde yüzüme.
Boğazıma dolanıp asıyorlar beni, her gece gökyüzüne.

Öyle işte,
Bitmeyen ''bazı gecelerin'' her birinde,
Yırtıp geceyi gelirsin diye bekliyorum hala ben.
Unutmak ne bilmeyen, vazgeçmeyi öğrenmeyen bir çocuk gibi,
Bekliyorum...
Geleceğinden değil ya,
Olsun.
Ben yine de ''bazı geceler'' de hala seni özlüyorum.