Kara Kalem

* Bende Saat Beklemeyi Sabır Geçer Nasıl Olsa *

Dumanaltı gecelerin birinde
Biraz lakırdı arası hüzün ısmarla bana
Aç kalmış yüreğin,
Köz ateşten daha çok yakarsa dilini
İki kadeh kahkaha doldururum
İkimize...
Sen bilirsin, 
Sek severim ben geceleri!
Kıyıya vurmuş uykuları toplarken ceplerime,
Mazlum kalmış her yıldızı sev!
Nasırlı ellerinle...
Uzan da,
İki nefeslik hayatının arasındaki bir andan 
Bir kuple yalan çal bana
İyiyimler, meza olurken soframa...

Kahırsız gündüzler yadırgarlar yerini,
Kalmazlar buralarda
Yol ver, yol ver dökülsün!
Sigaranın ucundan,
Kibirli rüzgârın koynuna...
Bir nefes de benim için çek usta!
Dertsiz gecelerimi,
Derbeder heceli yapan gidenime selam söyle
Bir kuşun kanadında ya da küfürlü bir güz akşamı,
İki dudağımın arasından salık ver uzaklara
Varması kaç gün alırsa...
Ziyanı yok! 
Bende saat;
Beklemeyi, sabır geçer nasıl olsa.
Ondan ya...
Kahve rengi kordonumun ucunda,
Sol bileğimin nabzından öper
Zaman utanmasızca.

Ben hiç sek sek oynayamam mesela!
Çocuksu umutlarım koşup sarılınca pabuçlarıma
Tökezler, 
Aldım dan çok verdimleri olan adımlarım.
Kalbim düşer tuzaklarına
Yakar gülüşlerimi, beyaz tebeşirden çizgiler
Ben daha,
Yakan top oynamayı bilecek kadar bile büyümemişken...

Ondandır ya usta,
Yürek yangınlarını söndürmeye, sabrın yetmezliği
Bu çocuğun,
İnadına saatleri öğrenmezliği...