Ruhunun üşümesine izin verme, bedenin buz kesse bile.
Acıyı akıt gözlerinden ama dudaklarını mühürle.
Sakla yaralarını, yüreğini bile taşımayı başaramayan ince bileklerinle.
Her seferinde yeniden öğret!
Bedenine ısınmayı, ruhuna yaşamayı.
Uçmaya çalışıp yere çakılmayı,
Küllerinden doğup, yeniden kül olmayı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Kalem
Poetryİçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdek...
