Uzaktan sevemez misin beni be sevgili?
Kaç metre, kaç saat var demeden sevmişim delicesine seni.
Ne akreple yelkovan, ne de beyaz şeritler çok gelmiş bana.
Ne zaman demişim ne de mesafe!
Olmayacak iş ya, sevmişim işte seni.
Uzaktan sevemez misin beni be sevgili?
Özlem koka koka, hasret içe içe sarhoşum yine.
Kafam aşktan güzel olmuş bugünde.
Dolaşıyorum sokak sokak, sensizliğe inat.
Tesadüf bu ya!
Her kaldırım taşı sen, her adım ben.
Bugünde sevmişim her santimini adım adım.
Bugünde ezberlemişim seni satır satır.
Uzaktan sevemez misin beni be sevgili?
Her gece sana dalıp, her sabah sana uyanmışım.
O sevdiğin şiirin demli çayını paylaşmış dudaklarım.
Aynı satırın beşinci kelimesinde vurulmuş kalbim bugünde.
Sevmiş uzakta olsa delicesine.
Seni aramış gözlerim bugünde;
Bir filmin içindeki gülüşünü yakalamış, bir martıdan selamını almış.
Kokunu ararken sokak sokak, bugünde sana rastlamış.
Saat kaçı özlem geçiyor bilememiş yine.
Almış eline kalemini, bugünde karalamış özlemini.
''Her saniye özlemek demek sevgili, her dakika biraz daha ölmek.
Uzaktan sevemez misin beni be sevgili?
Olmayacak iş ya, sevmişim işte seni''
YOU ARE READING
Kara Kalem
Poetryİçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdek...
