Gecenin içinde bir melek aradı çocuk, dinlediği masallara inandı körü körüne.
Mutlu sonlarla bezeli, nefretten uzak kılıflar kuşandı bedenine.
Bilemedi melekler gecenin karanlığında konuşmayı bırak, fısıldamazdı bile.
Kelimelerin büyüsünden göremedi, ışıltının altında yatan şeytanların dansını.
Kuytu köşeler, karanlık odalarda koşturup duran bencillik silselesini.
Bire ikiydi bu dünya..
Tefeci usulü!
Gecenin içinde melek bulunamadı belki ama tefecilerin kralı baş köşeye oturdu.
Hadi içelim şimdi bunun şerefine.
İyiliğin gömülüp, bencilliğin yükselişine.
Kısaca hayata be çocuk hayata...
ESTÁS LEYENDO
Kara Kalem
Poesíaİçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdek...
